Mart 2014

Başlıktaki “başbakana” sözcüğünü bilerek kullandık. Zira artık Türkiye’de devlet otoritesi diye bir şeyin kalmadığını üzülerek ve endişe içinde görüyoruz. Her şey başbakanın iki dudağı arasından çıkacaklara bağlı. Benim bakanım, benim valim diye başlayan söylemleri demokrasinin olmazsa olmaz kurumları kabul ettiler ve tam bir biat içindeler. Arada bir itiraz edenler oluyorsa da, anında analarından doğduklarına pişman ediliyorlar. En kötüsü de bu antidemokratik işlemlere isyan etmesi gerekenler suskunluk içinde.

Bu itibarla, başbakanın tavırlarından onun yanlış bir şeylere imza atacağını düşünen komşu ülkelerde Türk halkını ayırarak başbakanı düşman ilan ettiler.

Anketler, anketler, anketler. Seçimler yaklaştı ya, birbiri peşine geliyorlar. Artık yaptıranın meşrebine göre oy oranı yazıyorlar. Başbakan cephesinde durum gayet iyi. Başbakanın anketçilerine göre %50 kesin. Muhalefet anketçileri cephesinde ise oylar%30 larda eşitlenmiş ve muhalefet oyları hızla yükseliyor. Yani iktidar gitti gider. Bunların hangisi geçerli Pazar akşamı belli olacak. Tabii şimdiden kaybetme riskine karşı önlemler alınmaya başladı bile. Muhalefet iktidarı, iktidar da muhalefeti hile yapacağı düşüncesi ile suçluyor.

Rumlar, müzakere masasında elleri sanki de çok güçlüymüş, Kıbrıslı Türklerle anlaşma yaparlarsa Türklere lütufta bulunacaklarmış havasında, kendilerini ağırdan satıyorlar ama perdenin arkasındaki gelişmeler hiçte öyle değil.

Geçen ay içinde İsrail hükümeti Türkiye Cumhuriyeti hükümetine, Mavi Marmara olayında İsrailli komandolar tarafından savunmasız ve silahsız insanların haksızca öldürülmesi konusunda tazminat ödemeyi kabul ettiğini içeren bir mutabakat notu gönderdi.