Eko-Politik

Kıbrıs Rum Yönetiminin ekonomik bataktan kurtuluş için bel bağladığı doğalgaz, adeta bir şehir efsanesine dönüştü. Var ama yok.

Şehir efsanelerinde, olayı duyan ve işiten tüm kişiler konunun doğruluğuna inanır ama gerçekte böyle bir olay yoktur ve kulaktan kulağa yayılanlar da doğru değildir.

Rum lider Anastasiadis'in masadan kaçma nedeni de bu şehir efsanesi haline gelmiş doğalgazdır. Afrodit parselinde yüzelli yıl kendilerine yetecek ve üstelik dış satımını da yapabilecek denli bol rezervin olduğuna inanan veya da inandırılan Anastasiadis, doğalgaz çıkarılıp satılana dek masaya oturmamaya karar vermişti.

Özelllikle 17 Aralık ile başlayan süreç ile birlikte yaşanan olağandışı gelişmeler sebebiyle “gündem” rüzgarının içerisinde bir oraya bir buraya savrulup duruyoruz. Artık açık seçik önümüzde olan kavganın bir tarafının “Paralel yapı mı varmış? Hiç haberimiz olmadı, pek safmışız” pişkinliği, diğer tarafın “Biz hep vardık ucu size dokununca mı fark ettiniz” yüzsüzlüğünün üzerine bir de uluslararası gelişmelerle tetiklenen ve hukuk devleti buhranıyla körüklenen ekonomi balonunun patlaması yıllarca yetecek malzemeyi haftalar içerisinde önümüze seriverdi. Hele ki yerel seçimler sosuyla servis ettiğinizde... Buraya kadar ki kısımdan artık sıkılmayanımız, bunalmayanımız herhalde kalmadı. O sebeple böyle bir ortamda ilk aşamada yapılması gerekenin yönümüzü tayin edebilmek amacıyla durumu tespitmek olduğunu düşünüyorum.

Başlıktaki haber bu günkü medyada vardı. Haberin altında ise “Otorite konuştu adam herkese ne yapacağını anlatacak kadar otorite bilmediği hiç bir şey yok. Ekonomiste ekonomi, diyanet isleri başkanına dini, çiftçiye çiftçilik ama bu arkadaş hiç bir şey bilmiyor sadece boş boş konuşuyor” şeklinde bir yorum.

Bütün bunlar ise ülke yönetiminin, ülke insanının yöneticilerine güveninin, saygısının ne durumda olduğuna dair iyi bir gösterge.

Bizim bildiğimiz, demokrasi ile idare edilen ülkelerde bir bakanlar kurulu, o bakanların altında bürokratlar olur. Bu bürokratlar veya bilemediniz konunun sahibi bakanlar çıkar, kamuya açıklama yaparlar. Halktan da bir eleştiri geldiğinde konuya hâkim oldukları için aydınlatırlar. Tek adam otoriterliğindeki yönetimlerde ise her açıklama, bildiri o adam tarafından yapılır. Tabii ki o adamın her konuya vakıf olması mümkün değildir. Bu yüzden de bir eleştiri olduğunda, izahat yerine eleştirenin üzerine korumalar saldırır. O an eleştiri defedilmiş olur ama halkın kafasında soru işareti bırakın kalkmayı, çoğalarak birikir. Bu da önce güveni, sonrada saygıyı yok eder. Bundan sonra o kişi doğru ve halka yararlı bir açıklama da yapmış olsa şüphe ile karşılanır ve inanılmaz.

TÜRK-İŞ, her ay düzenli olarak “Yoksulluk” ve “Açlık” sınırlarını yayınlar…

TÜRK-İŞ Eylül 2013 çalışmasına göre;

AÇLIK SINIRI: 1.032 TL…

YOKSULLUK SINIRI: 3.361 TL…

TUİK’in Haziran 2013 rakamlarına göre; işsiz sayısı, 2013 yılı Haziran döneminde geçen yılın aynı dönemine göre 299 bin kişi artarak, 2.525.000 kişiye ulaşmış…

ORTADOĞU’NUN TARİHSEL ÖNEMİ

Ondokuzuncu yüzyılın ikinci yarısında Rusya Doğu’ya doğru ilerlerken, İngiltere, sömürgesi olan Hindistan’ın kuzeyinde olası bir tehdit unsurunu göz ardı etmeyerek bu bölgede kontrolü sağlamak amacıyla harekete geçmiştir.[1] Bu noktada bulunan Afganistan’ın jeopolitik önemi bu sayede ortaya çıkmıştır. Daha sonraları petrolün bulunması ve kullanılmaya başlamasıyla jeostratejik önemi artan İran, Irak bölgelerine olan yakınlığı ve bağlantı noktası olmasıyla da Afganistan bir kez daha önem kazanmıştır. Bu yaklaşımla Afganistan’ı kontrol altına alacak olan gücün aynı zamanda Hindistan’ı da kontrol altına alacağı sonucuna ulaşılmıştır.  İngiliz Doğu Hindistan şirketinde çalışan bir istihbarat subayı olan yüzbaşı Arthur Conlly, istihbarat ve bilgi toplaması için Han Ali takma adıyla görevlendirildiği Orta Asya’da Rusya ve İngiltere’nin rekabetine atıfta bulunarak “Büyük Oyun” kavramını ortaya atmıştır.[2]