Apo Açılımı

2000’li yılların başı... Abdullah Öcalan’ın asılmaması doğrultusunda mutabakat imzalanmış... Bunun üzerine arkadaşım bana şu soruyu yöneltiyor;

“Apo asılmayacakmış, bu konuda ne düşünüyorsun?”

Hiç tereddüt etmeden şunu söylüyorum: “Demek ki serbest bırakılacak!”

Arkadaşım şaşırıyor, alaycı bir şekilde gülümsüyor ve “Amma attın haa, saçmalıyorsun, idam edilmedi diye neden serbest kalsın ki?” diyor. Ben de o zamanki gelişmelere paralel bir açıklama getiriyorum:

 “Bak görürsün... Bir kişi asılmadıysa, serbest kalması için her zaman bir umut vardır. Eğer biz yaşarsak veya Apo yaşarsa, en geç 2015 yılına kadar serbest bırakılacak...”

Arkadaşım araya giriyor; “Bu kadar eli kana bulanmış bir katili kolay kolay serbest bırakamazlar, ülkede infial çıkar, hatta iç savaş bile çıkabilir, bu halk, Apo’yu serbest bırakan meclisi basar, oranın altını üstüne getirir” diyor.

 Ben anlatmaya devam ediyorum;

 “Hükümet Apo’yu niçin asmadı? Avrupa Birliğine girmek için... Bence 2010 yılına kadar Avrupa Birliği’ne gireceğiz. O zamana kadar da PKK yok olmuş olacak. Zaten iyice dağıldılar, baksana artık terör merör kalmadı... Bana göre biz Avrupa Birliği ülkesi olunca ve 2015 yılına kadar ülkede PKK’nın yaptığı hiçbir terörist saldırı olmayınca ‘Apo artık potansiyel tehlike olmaktan çıktı, serbest bırakılabilir’ önerisi gelecek... Hatta biz Avrupa Birliği ülkesi olduğumuz için bu kararı direkt Avrupa Birliği alacak.”

Arkadaşım bunun üzerine şöyle diyor; “Apo İmralı’dan ayrıldığı anda öldürülür. Bu kadar insanın kanına girmiş birini serbest kalınca sağ bırakmazlar.”

Ben bunun için de mantıklı bir açıklama buluyorum;

“Apo’nun serbest kalınca öldürüleceğini, onu serbest bırakanlar da bildiği için bunun olmaması için önlem alacaklardır. Bir gece ansızın serbest bırakılacak, Avrupa’da bir ülkeye geçecek, estetik ameliyat olup yüzü değiştirilecektir.” Hatta daha da ileri giderek şunları söylemiştim: “Hatta Türkiye’ye geri gelecek ve milliyetçi bir partiden milletvekili seçilecektir.”

Bunları arkadaşıma yaklaşık 10 yıl önce o zamanki gelişmelere, bilgi ve tecrübelerime dayanarak söylemiştim. Çünkü o zamanlar Avrupa Birliği, Birliğe alınabileceğimize dair muazzam umutlar dağıtıyordu. Şimdi tüm şartlar değişti, Avrupa Birliği’ne halen girmedik ve terör, Apo’nun yakalanmadığı yıllardaki seviyesinde... Ancak benim Apo’nun serbest bırakılacağına dair inancım halen yerinde duruyor... Sadece bu zamanki gelişmelere, bilgi ve tecrübelerime göre kurgum değişti...

Şimdiki kurgum şu:

Apo, örgütünü daha önceleri Suriye’den yönetiyordu, şimdi İmralı’dan yönetiyor. Apo’nun vizyonu, Türkiye’nin politikalarına şu veya bu şekilde yön vermek... Bunu Apo kendisi mi istedi veya başkaları için mi yapıyor, onu bilemiyoruz. 2000’de yaptığım kurguya eklediğim “Türkiye’ye geri gelerek milliyetçi bir partiden milletvekili seçilecek” tezim de bu yüzdendi.

Apo, her fırsatta şunu söylüyor: “Barış ben olmadan sağlanamaz...” Bana öyle geliyor ki artık PKK, bağımsız bir Kürt devleti için savaşmıyor. PKK artık Apo’nun özgürlüğü için savaşıyor...

 Bana göre PKK’nın yaptığı terör eylemleri öyle bir noktaya gelecek ki, “Apo’yu paşa yapalım” diyen gazetecilerin de desteğiyle; “Barış için; akan kanın durması için Apo’yu deneyelim” denmeye başlanacak. Hükümet bu öneriyi “APO Açılımı” adıyla sindire sindire halka yedirecek... Buna karşı çıkacak tüm kişi ve kuruluşlar şimdiden zemini hazırlanan Ergenekon çuvalına tıkılacak. Ya da Ergenekoncu ilan edilecek. Açılıma karşı çıkanlara yapıldığı gibi...

Bunlardan sonra Apo serbest kalır mı bilmem, ama serbest kalsa başka bir yerde PKK’yı bu kadar rahat yönetemeyeceğini ve can güvenliğinin olmayacağını iyi bildiği için, serbestmiş gibi Türkiye’nin politikasını İmralı’dan yönetmeye daha muvaffak olacak...

Peki, “Apo Açılımı”ndan sonra barış olacak mı? Akan kan duracak, analar ağlamayacak mı?

Türkiye avret yerini bile açar ve kendini tam teslim ederse belki olur...

Umit.Minel@PolitikaDergisi.com