Geriye Dönüş

Geçmişten örnek almak ve konuşurken geçmişi baz almak, beni tatmin eder. Çünkü ben “Tarih tekerrürden ibarettir.” sözüne gerçekten inanan ve çevremi incelediğimde bu sözün gerçel kırıntılarına rastlayan bir insanım. Siz de emin olun ki bu sözü düşünerek haberleri izlediğinizde, bunu düşünerek yaşadığınızda veya bir tarih kitabı okuduğunuzda sizde farkedeceksiniz. İnsanlık farklı evrelerden geçer belki aynı belki farklı nedenlerle toplu bir çöküş yaşar bazen de ulusal bir çöküş. Şimdi Türkiye bir çöküşün eşiğinde, evet Türkiye ulusal bir çöküşün eşiğinde. Türkiye Osmanlı gibi bir düşüş yaşıyor.

Türkiye'nin prestiji düşüyor, söz dinletemiyor Türkiye. Arap Kralı'nın ayağına gitmeler, Bush'tan izin almalar ve hükümetin yaptığı tüm boyun eğmeler ülkemizin prestijini düşürüyor. Osmanlı'nın çöküşünde ise tüm bunlar istem dışı olmuştu. Kaybedilen savaşlar, verilen kapitülasyonlar, ödenemeyen dış borçlar için Düyun-u Umumiye İdaresi'nin kurulması, izlenmek zorunda kalınan denge politikası sonucu yaşanan prestij kayıpları bunlara sadece küçük birer örnektir. Şimdi de Türkiye bu dönemlerden istemli olarak geçiyor, hemde M.K. Atatürk gibi yüce bir kurucunun vefatından kısa bir süre sonra.

Ama bunu yönetim şeklimiz nedeniyle alenen yapamıyor, halkın beynini yıkıyor, safsatalara inandırıyor, emekçiyi kandırıyor.

Amerika ilginç planlar peşinde, İran'ı ortadoğuda yalnız bırakmaya çalışırken bir yandan Türkiye'nin ulusal bütünlüğünü korumasına engel oluyor. Önce Afganistan sonra Irak. Türkiye'yi bunlardan bihaber kılmak için ise AKP'nin marifetlerinden faydalanıyor. Bu kadar kolay mı peki Türkiye'yi bu kadar geriye itmek. Geriye dönüş budur işte.

Hep başka ülkelere güvenmekten ortaya çıkar sorun, Osmanlı'da Almanya'ya güvenen Jöntürkler, Türkiye'de ABD'ye muhtaç olan AKP... Muhtaç diyorum çünkü bu bir çıkarlar çatışması, ABD ve AKP'nin amaçları farklı, ancak gidiş yolları aynı. Yani bir süre için daha can ciğer kuzu sarması... Sonra yollar ayrılacak ABD Türkiye üzerindeki emellerine ulaşacak ve AKP'yi oyun dışı bırakacak. İşte o zaman görecek RTE. Ama o zamana kadar halk gösterirse gününü RTE'ye, indirirse tahtından onu, bunların hiçbiri gerçekleşmeyecek. Halk kendi rotasını çizmiş olacak, Atatürk devrimleri ışığında yola devam diyecek.

Ama henüz böyle bir ışık göremiyorum, üstelik ABD'nin işi daha bitmedi. İran'la uğraşıyor şu an. Tüm bu olaylar sırasında ibre Türkiye'ye döndüğünde olası bir İran-Türkiye ittifakı/işbirliği/dostluğu düşünülebilir mi? Bu konuda AKP'nin tutumu tahmin edilemez. Ancak halk efendiliğini gösterirse ve dediğim gibi taht boşaltılırsa neden olmasın?

ABD tarih boyunca en büyük düşmanına, en yakın dost durmuştur Türkiye üzerinde de bu düşünülebilir mi acaba?

Bunu zaman ve halkın tutumu gösterecek.

Halk ne zaman ben bu toprakların efendisiyim diyecek, işte o zaman Türkiye tekrar yükselecek ve geleceğe bakacak.

Yamaç KONA

yamac.kona@politikadergisi.com