Radyasyonlu Fikirler

Türkiye’de bazı şeyler artık yeni yeni ortaya çıkıyor. Asrımızın her senesini cehaletiyle boğuşarak geçiren Türk aydını, artık kitap okumaya da, halkı dinlemeye de, az çok başladı, bu güzel… Ama bir kavram karmaşası da aldı başını gidiyor…

Faşizm sözcüğünün ne olduğunu düne kadar çoğu kimse bilmiyordu. Ortalıkta faşist suçlamaları kol geziyordu… Bazı üniversite kitaplarına bakıyorum; faşizmi yerden yere vururken, komünizme hiç toz kondurmuyor. Solcu olarak kendini nitelendiren birçok yazar da utanmadan çıkıp ekranda; “Bu faşizm sözcüğünü de herkes kullanıyor, hâlbuki yanlış kullanılıyor.” diyebiliyor. Yazıklar olsun! Bu adamları televizyona çıkarana da, köşe verene de…

Solcu yazarların büyük çoğunluğu, ne zamandan beri bu sloganı kendine ilke edinmişti; karşıtı illaki faşisttir. Yıllardır ülkücüler ve sağcılar hep faşist damgası yemiştir. O entelektüellerin hiç bitmediği 80 dönemi öncesinde de nedense bütün caddelerde “kahrolsun faşizm” sloganları yazılmıştı. Madem yanlış kullanılıyordu da niye boyadınız duvarları?

Bu adamlar hayatı boyunca iki-üç kitaptan fazla okumadığı için konuşurlar sadece… Yanlış kullanan kimmiş, gördük hep birlikte…

Faşizme bugün herkes lanet ediyor. Komünizm hâlâ birileri tarafından yağlanıp, ballanıyor. Oysa ne farkı varsa zorbalık konusunda komünizm ile faşizm arasında…

Bunlar onu da bilmedikleri için hemen karşı çıkacaklar hâliyle, “olur mu efendim, dünya kadar fark var…” diyecekler… Desinler, desinler, ne derlerse desinler…

Mesela Hitler’den herkes nefret eder, Stalin ise onlara göre büyük önderdir. Hâlbuki Stalin çok daha zorba bir adamdır. Yahudi katliamını başlatan adamlardan birisi de O’dur. Ama kimse söylemez! Niçin?

Hitler için de birileri faşist suçlaması yapıyordu, maalesef alakası yok; milliyetçi sosyalistti kendisi. Biraz ondan, biraz ondan… Yahudileri katleden sadece Hitler değildi ayrıca. Moskova’da Yahudi ırkı neler çekmiştir, romanlardan, filmlere kadar hatıraları incelemeye kalksanız, eserleri saymakla bitiremezsiniz. Ayrıca Hitler’in ordusunda 150 bin kadar Yahudi olduğu da söyleniyor bazı kaynaklarda. Bu doğru mu, bilmiyorum ama Yahudi dostları olduğunu çoğu kimse kabul ediyor… Her neyse, ekonomi sorununu çözmek vaadiyle geldiği için başa, malum katletmiştir Yahudileri. Bunları asla unutacak değiliz. Fakat Mavi Gözlü Dev filminde de canlandırıldığı gibi; Hitler’e “dünyanın yüz karası” diyen zihniyetler, Stalin’in katlettiği milyonları, “O dönemin şartları, adamcağız ne yapsın?” diyerek görmezden gelmektedirler. Bu, aklımızın bir köşesinde dursun; ben hiçbir ülkücü ve İslamcının kendisine faşist sıfatını yakıştırdığına şahit olmadım, ta ki son döneme kadar. Lakin bu yersiz suçlamaları mecburen onlar da kabul eder oldu. Fakat “biz komünistiz” diye yıllardır, sol kesimden bazı insanlar haykırışlarda, hepimiz şahidiz. Şimdi iftira atmak ayrı bir sorun, zulme karşı boyun eğmek daha büyük bir sorun… Türk solunun en başta bunlarla hesaplaşması lazım…

Önemli bir diğer hadise “devrim” kelimesinin kullanımıyla alakalı…

Özellikle milenyuma girdiğimizden beri okul kitaplarından, kaynakçalara, ansiklopedilere ve köşe yazılarına dair incelerseniz hep Atatürk devrimlerinden bahsedildiğini görürsünüz. Oysaki böyle bir şey söz konusu dahi değildir. Atatürk devrim değil, inkılâp yapmıştır. Diyeceksiniz ki ne farkı var?

İnkılâp devrimin sadece eski dil karşılığı değildir. İhtilal sözüne bakmamız lazım önce. “İhtilâlciler başarılı olamazsa hain, olurlarsa kahraman” diyen kitapların hatalı olmaması imkânsız. Öyle ise neden bugün Deniz Gezmiş’ler “ihtilal”i gerçekleştiremediği halde kahraman ilan ediliyor? Veya niye diğer ihtilalciler (darbeci diyen de var) gerçekleştirdiği halde hain konumuna getirildi? Deniz’e devrimci deyip onu aklamaya çalışabilirsiniz. Ama ikincisine sağlam bir cevap boynunuzun borcu…

Gidin bütün öğretim görevlilerine, akademisyenlere sorun; “Darbe ile devrim arasındaki fark nedir?” diye. Vereceği cevap tereddütsüz; “birini ordu, diğerini halk yapar” olacaktır.
Atatürk sadece bir asker olarak mı yaptı bütün bu kurtuluş mücadelesini? Hayır… Sadece halkı arkasına mı alarak yaptı? Gene hayır. İkisini bir araya getirerek, bağımsızlığa giden yolda başarılı oldu. İnkılâp o anlamda hem halkın hem de ordunun birlikte aldığı kararlar çerçevesinde yapılır. Türkiye’de dönek o kadar insan var ki hayret ediyorum. “Darbeler olmasa biz ne yapardık?” diyen adamlar bugün kalkmış darbeler kötüdür, diyor.
Birileri var ki; “Peygamberler de devrimcidir, Hz. Muhammed zaten en büyük devrimcidir, Atatürk de devrimcidir; o halde devrim iyi bir şeydir.” gibisinden sonuçlarla varıyor. Yani kısacası “devrim, devrim” diyerek milletin ağzını sulandırıyorlar, başka bir şey değil...
Bu devrim aslında sosyalist kökenli bir kelime... Her ne kadar İran gibi bir iki istisnai durum da olsa, genelde hep komünizmi simgeler. O yüzden Atatürk’ün devrimci olması imkânsızdır.
Bir de kalkıp; “darbelerin arkasında Amerika var” diye yaygara kopartıyorlar. Geçen de yazdım; darbelerin arkasında Amerika var da devrimler sahipsiz mi?

Arkasından bir de Turuncu devrim, Yeşil devrim derken ülkeye göre renk renk devrimlerin türediğini görürsünüz, hâlbuki yalan; devrimin bir tek rengi vardır; o da kırmızı…

Kurtuluş Savaşı için üst düzey dergi ve gazetelerde bu devrim yobazları; “iç savaştı aslında” diyor. Yahu ayıptır be! Tamam, belki anlaşmazlıklar olmuştur, fakat kaç insan katledilmiş? Kaçının ırzına geçilmiş? Ayıptır! Utanmasalar Çerkez Ethem’i de 2. Atatürk ilan edecekler. O değil miydi; “Meclis başkanının kellesini alacağım.” diyen? Bu sözleri söyleyen adamlar empati kurma yeteneklerine sahipse bir denesinler. Ülkeye dünyanın her yerinden saldırı geliyor, onca karmaşayla boğuşuluyor, kendileri olsa ne yaparmış? Üç gün götürebilecek tek bir adam varsa şu memlekette, adam değilim…

 Eğer bugün bir kurtuluş savaşı daha olsa, kim bilir kaç insan Atatürklüğe soyunacak? Orası da muamma. Hırs düşkünü adamlar türedi etrafa…

Bu darbe konusuna son bir örnek daha verelim; Atatürk de bazı notlarında “darbe”den bahseder. Ona da mı faşist diyeceğiz? Bu Stalin tayfasıysa olabilir. Milyonlarca insanı katleden melaike Stalin demiş ya Atatürk’e “faşist” diye, bunlar da onun izinden gidiyorlar akılları sıra. Dünyada Atatürk kadar barışçıl kaç tane lider gelmiş? Kaç tanesi barış için bu kadar çok çaba sarf etmiş, bu kadar çok cümle söylemiş? Hadi soruyorum…

Bu ülkede sırf başörtüsü yüzünden dışladıkları muhafazakârlar Atatürkçü olamıyor da, cumhuriyet rejimini açıkça tehdit eden komünistler niye yeri gelince Atatürk’ün arkasına sığınıyor?

Yani öyle suçlamalar, öyle dümenler, senaryolar var ki sağlıklı bir zihnin kabul edemeyeceği cinsten. Kimisi diyor “Cumhuriyeti bir milyon Alevi kurdu.”. Kimisi diyor; “Türkiye cumhuriyeti, Hanefi mezhebinin daha fazla öne çıktığı bir ülke, laik bir ülke değiliz, diyanet işleri var…”

Birileri “Atatürk’ü koruma kanunu kalksın” diyor. Ama o kanunu koyduran kendi önderleri; Adnan Menderes’ti. Bir diğer kesimden de hala “ibadet illa ki Türkçe yapılmalı” sesleri duyuluyor. İlginçtir ki CHP’de 1946 seçimlerinde “ezanı tekrar Arapça yapacağız” vaadinde bulunmuştu…

O kadar kapitalizm tanımı okudum, gelişmiş ülkelerin üretici, gelişmemişlerin tüketici olması gerekiyor. Fakat fabrika benim ülkemde, çalışan işçi benim işçim, malzemeyi dünyaya gönderen benim, kimyasal atıklar benim memleketimi kirletiyor. Dahası üretimi yapan benim. Ama ambalaj çalışmalarını iyi yaptığı için, kazanan batı oluyor. Los Angeles’tan benim ülkemdeki fabrikanın yönetimine karışıyor. Tüketici o oluyor, üretici ise ben… Bu hile…
Milliyetçilik kötü bir şey midir? Bizim “prof”’larımız Amerikan felsefesinden, batı eksenli eğitimden ilim yoluna çıktıkları için, düşüncelerini de batı belirliyor. Pragmatist açıdan bakarsak milliyetçilik felakettir. Çünkü hedefe giden her yol mubah sayılıyor bu felsefede. Gerekirse atom bombası da atar, kimyasal silah da kullanır, çocuk da katleder… Oysaki biz Veysel Karani’lerin hikâyeleriyle büyümüş bir nesiliz. Pragmatizme tenezzül etmeyiz. Bizim için insan hayatı, bütün menfaatlerin önünde gelir, toplum refahı, menfi çıkarların her zaman üstündedir. Verdiğimiz söz uğruna, çok istediğimiz bir şeyden vazgeçebiliriz… Fazilet de, erdem de budur. O yüzden tarih boyunca sömürülen Ortadoğu insanı, bu zavallı felsefelere kulak asmak yerine kendi kanaatiyle hareket etsin. Bu coğrafyada her insan önce hümanist, sonra dindar, sonra da milliyetçi olursa, kargaşalar zaten biter… Adamlar bu ülkede milliyetçiliği utanılacak hale getirdi, kendileri memleketlerinde ırkçılık yapıyor…
Osmanlı için emperyalist devlet tanımını yapanlar mevcut halk arasında. Hadi diyelim Osmanlı emperyalistti. Peki İngiltere’nin Hindistan’da işi ne? Fransa nere? Adana nere? 
Demokrasi özgürlük ile olur. Tam bağımsızlık ile olur. Kişinin fikri de hür olmalıdır. Öyleyse ideoloji içerisindeki bir insan demokrasiyi nasıl savunabilir? 

Demokrasi adı altında birilerinin her istediğini yapmak zorunda mıyız? Hükümetin her yaptığı doğru mu? Meclisin her aldığı karar? Çoğunluğun da yanlış yapabileceğini ne zaman öğreneceğiz? Kaldı ki Hitler’e de halkın büyük çoğunluğu destek veriyordu… Bu onu haklı mı çıkartacak?

Yıllar önce ezberlediğim birkaç cümle var: Gerçek demokrasi hiçbir zaman var olmamıştır ve var olmayacaktır. Çoğunluğun azınlığı yönetmesi gibi bir durum söz konusu olamaz.
Gerçek demokrasi olabilmesi için önce sınıfsız bir toplum olması gerekir, azınlığın olmaması diğer bir ifadeyle… İşadamı ile işçiyi aynı kefeye koymayan insanların çoğunlukta olduğu bir dünyada yaşıyoruz. Seçkinlik, saygınlık gibi cazibeli malzemelerimiz var. Elbette ki sınıfsız toplum, imkânsızdır. Fakat aradaki uçurumu önleyemez miyiz?

Çocuklarını kolejlerde okutan hanımlar buna ne der? Herkeste Mercedes olsa burjuva takımı bunu yedirebilecek mi kendine? Boğaziçi ile Sarıkamış Üniversitesi arasındaki farkı nasıl gidereceğiz?

Demokrasi bu kadar kolay elde edilmez. Sonra Türk halkı demokrasiden ne anlar? Burası Despotamya! Ortadoğu insanı zora, zorbalığa alışmış… Krallık versen önce babasını keser…
Demokrasilerde halkı yönetmek için, önce halktan birisi olmak gerekir. Bizi tarih boyunca hep seçkinler yönetti… İşin garibi zayıf ve güçsüzler bu tür kavramları savunsa gene anlarım, ama zenginler niye bunların derdine düştü? Kesin bit yeniği var... Demokrasi gelirse Boyner’in ne anlamı kalacak? Ağaoğlu’nun diktiği inşaatların güvencesi ne olacak? Ağaoğlu güvencesiyle… Lafa bak… Diğerleri güvensiz herhalde… Bunlar hep seçkinlik, özgünlük sloganlarıdır… En, ilk… Ne kadar süslenseler de, bütün övgüler yalnızca Allah’a aittir…
Avrupa’da bir firma, fiyatlara zam yaptı diye, insanlar protestoya kalkışıyor. Sadece firmanın kapısında bağırılıp, iki de pankart açılıyor. Kalabalığı gören firma sahibi, “Ben bu baskıya dayanamam.” diyerek fiyatları indirmek zorunda kalıyor. Burada kardeşin öldürülüyor, karına tecavüz ediliyor, hakkını soramıyorsun… Bozuk mal kakalıyorlar, firmaya tek kelime laf edemiyorsun… Hangi demokrasiymiş?

Sosyal demokratların yoğun olduğu birkaç parti var. Hepsine girip çıktım, onlarca üyesiyle de konuştum. İşçi adamı asil üye yapmıyor, yönetime almıyorlar. Sonra da kalkıp demokratlıktan bahsediyorlar… Geçin bunları…

Halk ve millet kavramları da birbirleriyle sürekli karışır. Halk kurulan bir vatanın içinde yaşayan topluma denir. Millet ise biraz daha ırk kavramına yakın… Alman halkı dediğiniz de, oradaki Türk vatandaşları da işin içine girer. Fakat Alman milleti dendiği vakit Alman soyu ile ilgili bir takım anlamlar çıkartılabilir…

Newsweek Türkiye, bayağı önce bir başlık attı; İslami burjuvazi olur mu? Sosyalist oluyor da İslami niye olmasın? İkisi de birbirini tamamlıyor…

Dünyaya demokrasi öğretenlere bakın… İlginç bir örneğim var: Hillary Clinton, kocası sayesinde tanındı, şu anda ABD’nin dışişleri bakanlığını yürütmekte, Hayrünnisa Gül yapılan bir araştırmada İslam dünyasına etki eden isimler arasında ilk başlarda geliyor. Kendisi toplumsal projelere öncülük edebiliyor. Onun bu kadar kuvvetli olmasındaki tek neden nedir? Kocası…

Niye senin annen, benim annem, onun karısı, bunun ablası değil de bu hanımlar? O mevkilere kendi haklarıyla gelmediler, hepimiz de biliyoruz. Peki önlerine neden mikrofonlar yığılıyor? Neden istedikleri bir parmak işaretiyle gerçekleşebiliyor?

Demokrasiye aykırı olan budur!

Bize kimse demokrasi satamaz… Ama dünya sihirbaz dolu…

Her neyse bunları ara ara açıklamaya devam edeceğiz. Ama bizim gibilere yediremeyecekler, bu bilinsin…

Herkes yazar, herkes uzman, ama bu kavramların ayrımını yapan yok… Felsefenin sefaleti falan yok ortada, ama filozofların durumu sefil, hele bu günlerde…

iletisim@PolitikaDergisi.com