"Fiilen" İlişkisi Kesilmeli ve Gönderilmelidir!

Kendisi bugün 72 yaşındadır. Hukuk Fakültesini bitirmiş ve ardından Siyasal Bilgiler Fakültesinde yüksek lisans yapmıştır. ABD’de yaklaşık iki yıllık bir akademik çalışması vardır.

14 Ekim 1973 seçimlerinde CHP’den milletvekili seçilerek başlayan politik yaşamı boyunca, devlet ve hükümet yönetimi anlamında olmak üzere, 1974 yılında sekiz ay süren Maliye Bakanlığı, 1978-1979 yıllarını kapsayan yaklaşık 20 aylık Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı, 1995-1996 yıllarını kapsayan beş aylık bir başbakan yardımcılığı ve dışişleri bakanlığı dönemi vardır.

CHP’nin genel başkanı olarak girdiği 18 Nisan 1999 genel seçimlerinde CHP ile birlikte, parti tarihinde ilk kez parlamento dışında kalmıştır.

Kendisinin içinde ya da başında bulunduğu CHP, 3 Kasım 2002 genel seçimlerinde %19,4 oy, 22 Temmuz 2007'de yapılan genel seçimlerinde %20,8 oy ve 2009 yılı yerel seçimlerinde %23 oy almıştır.

CHP’nin kurulduğu günden bu yana topladığı (olağanüstü kurultaylar hariç) toplam 33 kurultayın dörtte birlik kısmı kendi döneminde gerçekleşmiştir.

72 yaşına gelmiş ve yaklaşık 50 yıldır aktif politika yapmış olan “şahsın” bütün bir politik geçmişi özetle böyledir.

Herkesin malumu son kaset operasyonuyla, CHP genel başkanlığını terk etmek zorunda kalan bu “şahıs”, referandum oylamasının hemen ertesinde, yani bu oylamadan çok kısa bir süre sonra yeniden öne çıkarak, onca kurultay yetmiyormuş gibi, yeni bir kurultay yapılması çağrısında bulunmuştur.

Bilindiği gibi, “şahsın” bu çağrısına parti içinden bir destek gelmiş, her şeye rağmen ve hala çevresinde tutmayı başardığı ya da çevresinde durmakta pek bir sakınca görmeyen kimi milletvekilleri de bu çağrıyı destekler yönde abartılı açıklamalarda bulunmuşlardır. Örneğin önceki gün, “Onunla oylarımız %30’lardaydı” diyerek abartının ölçüsünü kaçıran CHP İzmir milletvekili Canan Arıtman bu sözleriyle inanılmaz bir yalanın altına imza atmakta bir sakınca görmemiştir. CHP’nin “O”nunla oyları hiçbir dönem %30’lara çıkamamış, tam tersine %23’leri zor görmüştür.

Son yaşadığımız referandum kampanyası boyunca, başından sonuna kadar; sürece, üzerinde konumlanılan “Hayır” hattına ve dolayısıyla da partiye, tavır, davranış ve açıklamalarıyla büyük zararlar vermekten “kaçınmadığı”nı düşündüğümüz “şahıs”, sözgelimi bir Mustafa Sarıgül görüşmesiyle ya da her fırsatını bulduğunda, üstelik de medyanın bu yöndeki tuzağını b(m)al gibi gördüğü ve bildiği halde, Kılıçdaroğlu’nu kastederek, “başkanla görüşmüyor oluşumuzda benden yana bir sıkıntı yok” yollu açıklamalarıyla, sıradan yurttaş da bile “acaba bütün bunları kasıtlı mı yapıyor?” izlenimi uyandırmış ve yeni bir umutla çıkılan ve de üzerinden henüz pek kimsenin geçmediği, ilk defa yürünecek bir yolun daha başlangıcını tıkamakta herhangi bir sakınca görmemiştir. Görmemiştir, çünkü kendisini “endekslediği” tek hedef, bütün bir politik geçmişini de kapsayan ve başka hiçbir hedefe yer bırakmayan CHP genel başkanlık koltuğudur. O koltuğa giden yolda, her şey ama her şey, kendisi açısından mübahtır.

Kısacası, politik yaşama adımını attığı günden bu yana geçen yaklaşık 50 yıllık çok uzun bir süreçte, , toplam 2.5 – 3 yılı bulan hükümet etme görevi dışında başkaca herhangi bir “politik başarısı” ya da “arka plan”ı bulunmayan bu “şahıs”, bütün bir politik yaşamının tek ve biricik hedefi olduğuna artık herkesi inandırdığı ve de ikna ettiği CHP genel başkanlığı için, hiç kuşkusuz bundan sonra da o sözünü ettiğimiz “her şey mübah” tavrını sürdürecektir. Böyle bir devamlılık, her şey bir yana, ülke içerisindeki bütün “gerici işbirlikçilere” karşı verilmekte olan mücadelenin bugün için en önemli, en örgütlü ve en büyük mevziisi olan CHP’nin doğrudan zarar göreceği bir devamlılıktır. 2011 seçimlerine kısa bir süre kala, CHP’nin böyle bir “yük” ve “risk”le devam etmesi aptalcadır.

Bir başka yazının konusu yapmayı düşündüğüm, -seçim nedeniyle- sosyalistlerin bile bir zorunluluk olarak CHP’de toplanmalarının gerekliliğinin önümüzde durduğu mevcut koşullarda CHP için, bu açıdan bakıldığında yapılacak en önemli işlerden bir tanesi ve belki de en başta geleni, bu partinin, hem de en kısa zamanda “fiilen” Deniz Baykal’dan kurtulması olmalıdır. Deniz Baykal ve onunla birlikte hareket eden her unsur, en kısa zamanda CHP’den “gönderilmelidir!”.

Bu yönde atılacak her adım, CHP’ye “yeni oylar” olarak geri dönecektir. Bundan en ufak bir kuşkum yoktur.

Hayri GÜNEL
iletisim@PolitikaDergisi.com