Güney Kore’de Misyonerlik

Yazıcı-dostu sürümSend by emailPDF
Yazar: 
İmdad HASANLI

İlk önce okurlarımızın bilgisine Güney Kore Misyonerlik tarihçesi ile ilgili kısaca bahsetmek istiyorum. Hristiyanlık Kore’de kısa geçmişe sahiptir. Resmi kayıtlara göre, Korelilerin hristiyanlıkla tanışması 1603 yılına tesadüf etmektedir. Hristiyanlığın Kore toplumunda geniş ölçekte rağbet görmesi 1960’lı yıllara dayanmaktadır. İlk olarak akademik çevrede rağbet görmeye başlamış, daha sonra üniversitelerde geniş yayılmağa başlamış ve git gide Kore toplumunun her kesimine girmiştir. O dönemlerden itibaren misyonerlik Kore toplumunda organize olarak gelişim patlaması yapmaya başlamıştır. Aslında beklentilerin üzerinde bir gelişim hızının gösterdiğini söylemek mümkündür.

 

Güney Kore’de Misyonerlik faaliyetleri geniş yelpazede kendini göstermektedir. Kore’de misyonerliğin başarılı olma nedenlerinden biri Korelinin bu işe daha çabuk sahiplenmesi olarak gösterilmektedir. Fakat her yerde olduğu gibi Kore’de de Misyonerlik faaliyetlerinde bir çok sorunlarla karşılandığı ifade edilmektedir.

 

Koreli Misyonerler

 

1990’da Kore Misyonerlik Araştırma Enstitüsü, Güney Kore’de misyonerlik faaliyetleri ile ilgili 2 yıllık araştırma projesine hamilik etmeye başlamıştır. Bu araştırmaya ilk olarak Dr. Marlin Nelson katılmıştır. Bu araştırmanın amacı Güney Kore Misyonerlik faaliyetlerinin amaç ve kapsamını detaylı bir şekilde ele almaktan oluşmaktadır.

 

Kore Misyonerlik Araştırma Enstitüsü tarafından yayımlanan 2000 yılı raporuna göre, dünya üzerinde 8103 Koreli misyoner faaliyette bulunmaktadır. Şöyleki, Güney Koreli misyonerlerin ABD’li misyonerlerden sonra denizaşırı misyonerlik bağlamında ikinci büyük misyonerlik faaliyeti yapmaktadır.

 

Dr. Marlin Nelson 1979 tarihli ilk raporund

a Koreli misyonerlerin sayısını 93 olarak rapor etmiştir. Dr. Nelson 1989 tarihli son raporunda ise bu rakamı 1178 misyoner olarak rapor etmiştir. Bu rakam Güney Kore’de on yıllık zaman zarfında Güney Kore’de Misyonerlik faaliyetlerinin yaklaşık %1267 defa arttığını göre bilmekteyiz.

Bu gelişim hızı, 1997 yılında Güney Kore’de yabancı döviz yetersizliği yüzünden oluşan ekonomik krizde Kore Misyonerliği olumsuz etkilenmiştir. Fakat son araştırmalara göre, ekonomik olumsuzluklar Kore misyonerlik faaliyetlerini duraksatmamıştır. Hazırda Güney Kore Misyonerlik faaliyetlerinin gelişim oranı %17 gibi büyük rakamdan oluşmaktadır. Aynı zamanda her yıl Kore yurtdışına 1000 yeni Misyoner göndermektedir. Buna göre, Kore’de misyonerlik faaliyetlerinin ivmesini oluşturan unsurlar dikkatleri üzerine çekmeye devam etmektedir.

 

Koreli Misyonerlerin Çalışma Şekli

 

Koreli Misyonerler genel olarak üniversitelerde, askeri birimlerde, dini kurumlarda, misyoner kurumlarda insanları kazanmaktadırlar. Misyonerler, 20’li ve 30’lu yaşların başındaki insanları kazanma çabası gösterdiği bilinmektedir. Korede Misyonerliğin patlama nedeni, kişiye özel titiz bir çalışma sistemlerinin olmasından ileri gelmektedir. Üniversitede her bir misyoner öğrencilerle ayrı ayrı ilgilenmekte ve kısa bir sürede öğrenciyi kazanmaktadırlar. Her bölümde misyoner gruplar faaliyet göstermektedir. Onlar kişiye özel titiz bir prosedür uygulamakla kişileri misyonerlik faaliyetlerinin içerisine kolayca çeke bilmektedir.

 

Kore’deki Önemli Misyonerlik Kurumlar

 

2000’li yıllarda Güney Kore’de Misyonerlik kurumlarının sayı 136 olarak gösterilmektedir. Bunlardan 22’si mezhepe bağlı 114’ü ise mezheplerarası kurumlardır. En büyük misyonerlik kurumu ise, Global Misyonerlik Topluluğudur (Global Missionary Society). Bu kurum genelde Üniversite öğrencilerine burs bağlamaktadır. Her sene yaklaşık 1200 üniversite öğrencisine burs vermektedir. Bunlardan başka Baptist Mission Board, Assembly of God Mission Board gibi önemli misyonerlik kurumları mevcuttur.

 

Kore’de Misyonerliğin Faaliyet Hedefleri ve Alanları

 

Yukarıda da belirttiğimiz gibi yurdışı misyonerlik faaliyetlerine göre Güney Kore Misyonerlik faaliyetleri anlamında ABD’den sonra ikinci en büyük misyoner ülkesidir. Koreli misyonerler 1979 yılında 26 ülkede faaliyet gösterirken, 2000 tarihli raporda ise 162 ülkede Misyonerlik faaliyeti göstermektedir.

 

Koreli Misyonerler esas olarak, Asya kıtasında (%46 oranda), Avrupada (%9 oranda), Latin Amerikasında (%7 oranda), Afrikada (%7 oranda) çalışma yapmaktadırlar.

Koreli Misyonerlerin hedeflerindeki en büyük on ülke aşağıdaki grafikte yer almaktadır.

 

 

 

 

 

Koreli Misyonerlerin Yurtdışında Misyonerlik Faaliyet Stratejisi

 

Belirttiğimiz gibi Koreli misyonerler 162 farklı ülkede faaliyet göstermekteler. Bunun için bulundukları ülkede işbirliği muhakkak gereklilik arz etmektedir. Günümüzde sadece misyoner kurumları arasında işbirliği yeterli değildir. Onun için Koreli misyonerler diğerl dinler ve örgütlerle işbirliğinin gerekliliğini iyice kavramışlar. Çünkü sadece misyonerler arası işbirliği yaparlarsa hristiyanlık dışı dinlerin mevcut olduğu ülkelerde başarılı olamazlar ve halktan, bulundukları ülke toplumundan tepki çeke bilirler. Bunun için faaliyet gösterdikleri ülkelerdeki yerel dinlerle ve örgütlerle işbirliği stratejisini benimsemişler. Şöyleki, aşağıdaki grafikte de göreceğimiz gibi Koreli misyonerler diğer dinlerle de sıkıca işbirliği yapmaktadırlar. Bu da Koreli misyonerlerin amacının anlaşılmasını ertlemekte ve faaliyetlerinin başarılı olmasına ciddi anlamda etki etmektedir.

 

Aynı zamanda Koreli misyonerler, yurdışı dil okulları ve kültürel merkezler vasıtasıyla da misyonerlik faaliyetlerini sürdürmekteler.

 

Misyonerler gittikleri ülkede genelde okul, hastane ve kilse yaparak yardım adı altında sunmaktadırlar. Daha sonra ise, yaptıkları okul ve hastanelerle misyonerlik faaliyeti amaçlanmaktadır. Özellikle ülkenin fakir bölgeleri seçilir ve burada yardım adı altında misyonerlik faaliyetleri gerçekleştirilir.

 

Sonuç olarak Koreli misyonerlerin ‘olağan başarısını’ bir çok kesim ironik olarak ifade etmekteler. Çünkü Güney Kore monokültür yapısına sahip bir toplumdur. Hristiyanlık ise Güney Kore’ye 19. yüzyıldan itibaren girmesine rağmen, günümüz Güney Kor‘sinde en büyük dini grubunu hristiyanlar oluşturmaktalar. Şöyleki ülke nüfusunu yaklaşık %27-sini hristiyanlar oluşturmaktadır. Bu da Asya ülkeleri arasında Güney Kore’yi en büyük Hristiyan nüfusa sahip ülke konumuna getirmektedir.

 

Bu başarının sırrı ise Koreli misyoner kurumların üstün çabası, sistematik çalışması ve kişiye ya da topluluğa özel titiz çalışma stratejisi sonucunda elde edilmiştir. Makalenin ilginizi çekeceğini düşündüğüm için sizler için derledim.

 

 

 

İmdad HASANLI - G. Kore Çağdaş Siyaset Bilimi Uzmanı

iletisim@politikadergisi.com

 

Kaynakça

Ashkenas, Ron. 1997. The organization’s new clothes. In The organization of the future, eds. Frances Hesselbein, Marchall Goldsmith, and Richard Beckhard, 99-107. San Francisco: Jossey-Bass Publishers.

Drucker, Peter F. 1997. Introduction: Toward the new organization. In The organization of the future, Hesselbein, Frances, Marshall Goldsmith, Richard Beckhard eds. San Francisco: Jossey-Bass Publishers.1999. Management challenges for the 21st century. New York: HarperBusiness.

Duques, Ric, Paul Gaske. 1997. The “big” organization of the future. In The organization of the future, Hesselbein, Frances, Marshall Goldsmith, Richard Beckhard eds. San Francisco: Jossey-Bass Publishers.

George, Sherron Kay. 2000. Local-global mission: The cutting edge. Missiology: An International Review 28(2): 187-197.

Hiebert, Paul G. 1976. Cultural anthropology. Grand Rapids: Baker Book.

Johnstone, Patrick. 2001. Manuscripts for Operation world. WEC Publications.

Moon, Steve S. C. 1996. The status of Korean missions. In Korean missions handbook, ed. Steve S. C. Moon: 21-32. Seoul: Global Missionary Fellowship Press (Korean). 1997. Missionary attrition in Korea: Opinions of agency executives. In  Too valuable to lose, ed. William Taylor: 129-142. Pasadena: William Carey Library.

Robert, Dana L. 2000. Shifting southward: Global Christianity since 1945. International Bulletin of Missionary Research 24(2): 50-58. April 2000.

Schreiter, Robert. 1999. The new catholicity: Theology between the global and the local.  Maryknoll: Orbis Books.

Siewert, John A. Ed. 1997. Mission handbook 1998-2000: U.S. and Canadian Christian ministries overseas (17th edition). Monrovia, CA: MARC.

Tucker, Ruth A. 1983. From Jerusalem to Irian Jaya: A biographical history of Christian missions. Grand Rapids: Zondervan.

 

Yorumlar

Yeni yorum gönder

Bu alanın içeriği gizli tutulacak ve açıkta gösterilmeyecektir.
Doğrulama
Dikkat: Sitemize üye olan takipçiler "Doğrulama" uygulamasından muaftır.