Yazının Yazıldığı Tarih:
21 Temmuz 2010
Psikolog sürekli yere bakmakta olan hastasına sorar;
Doktor; evladım, gittiğin maçta neden rakip takımın fanatiklerinin yanına giderek onlara sataştın, neden kendi takımının tribününe girip izlemedin maçını?
Hasta; doktor bey ben aslında takım falan tutmuyorum, sadece biraz rahatlamak için yaptım. Hem polis memurlarının araya girmesi de ne güzel oluyordu tamda keyifli hal almaya başlamıştı.
Doktor bu ilk defa karşılaştığı ilginç vaka’yı tanımlaya çalışırken “hım’’ diye ses çıkardı…
Doktor; en son ne zaman yapmak istediğin bir şeyi gerçekleştirdin ve neydi bu?
Hasta; efendim daha geçen hafta orta karar bir lokantaya gittim, canım ne çektiyse tıka basa yedim ama hesabı ödeyemeyeceğimi unutmuşum, yemekten sonra bir güzel hatırlattılar.
Doktor; enteresan! Dedi. Peki, en son yaptığın sosyal etkinlik neydi?
Hasta; en son tiyatroya gitmiştim.
Doktor hemen elindeki deftere not aldı. Ama hasta anlatmaya devam ediyordu. ‘’Yalnız arka kapıdan gizlice girerken güvenlik görevlisine yakalandığımda temizlikçiyim diye kandırdım da zar zor izleyebildim oyunu.’’
Doktor; peki ev hayatın nasıl, evinde huzur bulabiliyor musun?
Hasta; aslında rahat sayılırım doktor bey. İki aydır kira ödemiyorum banka maaşıma haciz koydurduğundan beri gider hesabı yapmıyorum. Ev sahibi halime acıdı da, önümüzdeki ay 5 aylık kira verebilirsin diye benimle anlaşma yaptı. Ama o ödeyemeyeceğimi bilmiyor o yüzden rahatım.
Doktor; iyide evladım ne yiyor ne içiyorsun?
Hasta; o iş sorun değil ki. Mahalle pazarları kalkınca, artıklardan poşet poşet sebze topluyorum, bana fazlasıyla yetiyor.
Doktor; peki seyahat etmeyi düşünür müsün boş zamanlarında?
Hasta; düşünmeme ne gerek var doktor bey, zaten her gün seyahat ediyorum ben. Sabahtan başlarım bazen, akşama kadar seyahat ederim bazen gittiğim yerde çay, kahve bile ısmarlanır bana.
Doktor; nasıl bir seyahatmiş bu böyle?
Konuştukça rahatlayan hasta birden yine durgunlaştı. Bir süre yere baktıktan sonra ; ‘’iş ararken seyahat ederim ben. Hatta geçenlerde bir yerde beklerken tansiyonum düşmüştü de, karnımı bir güzel doyurmuşlardı. ‘’ Dedi hafif gülümseyerek. ‘’Boyum kısaymış o yüzden ihtiyaç olduğunda beni arayacaklarını söylediler. Ama telefonuma yükleme yapmadığım için kapalı o yüzden mektup yazacaklarmış.’’
Doktor; ne mezunusun?
Hasta; Üniversite. İnşaat mühendisliği bölümü.
Doktor; ne iş arıyorsun?
Hasta; ne iş olsa yaparım efendim.
Doktor; peki hayalin ne?
Hasta; yuva kurmak, ev sahibi olmak, iş sahibi olmak…
En son soruyu hasta sorar.
Hasta; doğruyu söyleyin doktor bana ne olacak?
Doktor; evladım senin sorununun tıpla fazla bir ilgisi yok. Senin ki, şiddetli geçim sıkıntısına bağlı, kronik parasızlık. Üzgünüm elimden fazla bir şey gelmez. Ancak sana şu numaraları yazıyorum, sayısal bayisi kapanmadan mutlaka yatırman gerek. Ayrıca diğer şans oyunlarını da sakın ihmal etme evladım!
iletisim@PolitikaDergisi.com
Yorumlar
Yeni yorum gönder