Melekler de Ölür

Türkiye'de kadına uygulanan şiddet eylemi hat safhalara çıkmış durumda.

Yıllar yılı nice canlar gitti. Birçok kadın,sırf bu sebepten ötürü gözlerini yumdu yaşama.Yine birçok kadın şiddete mahkum edilerek,hayatının geri kalan kısmını sakat geçirmek zorunda bırakıldı.

Fiziksel,psikolojik rahatsızlıklara gebe kaldılar gördükleri şiddet neticesinde.

Ders aldık mı?

Elbette hayır!

Biz deli gibi isterken, erkek çocuk fanatizmi taşırken kucağımıza erkek çocuk veremedi mi?

Şiddet!

İyi yemek yapamadı mı?

Şiddet!

Ailemizin yanında saygıda bir kusur mu etti,bacak bacak üstüne mi attı mesela?

Şiddet!

İş yerinde patrondan azar işittik,ama işi kaybederiz diye ağzımızı açıp tek kelime edemedik.Nasılsa eve gittiğimizde atarız stresimizi. Tüm nefretimizi eşimize kusarız.Öyle değil mi? Ne gerek var patronla münakaşaya?

O cevap vermedikçe doğuştan sahip olduğumuz ezici ''erkeksi'' güce dayanarak her gün dövdük,sövdük,kolunu kırdık,yetmedi kaşını patlattık.

Günden güne artırdık şiddetin dozunu.

Her gün biraz daha vahşileştik. Gözümüz döndü..

Birçok nedenimiz vardı çünkü...

Gözümüzü tek bir şey bürümüştü...

Şiddet! Şiddet! Şiddet!

Artan değer(!)

Biri daha yitip gitti dün...

Adı Melek!

Bulunduğunda yaraları kurtlanmıştı.Kocası ve ailesi tarafından maruz kaldığı şiddeti varın siz tasavvur edin!

16 yaşında evlendirilmişti Melek.

İlk doğumunu henüz 18 yaşındayken,Ağrı'nın o dondurucu soğuğunda,-30 derecede kar üzerinde yaptı.

Lakin tüm bu zorluklarla doğurduğu bebeği,kocasını tatmin etmedi.

Gördüğü şiddet,hiç mi hiç azalmadı. Bilhassa günden güne arttı.

Her gün biraz daha fazla dayak yedi, her gün biraz daha fazla susturuldu...

Öyle ki, gördüğü yoğun şiddet dalgası neticesinde akıl sağlığını yitirdi Melek!

Artık hiç cevap veremez olmuştu.

İşkenceler gördü.Tuvalete bağlandı.Günlerce aç bırakıldı.Yemek verilmedi.

30 kiloydu bulunduğunda, kemikleri erimişti...

Dün akşam Ankara'da,daha fazla dayanamadı,24 yaşında,yumdu gözlerini sonsuzluğa...

Onu da yitirdik!

Şiddete bir kadınımızı daha kurban verdik.

''Erkek egemen toplum'' zihniyetimizi yıkamadıkça,bu hususta zihinlerimizde kalıcı reformlar gerçekleştiremedikçe daha birçok kurban vereceğiz.

Nice melekler gidecek...

Unutmayın...

''Melek'' ler de ölür çünkü...

Gökhan YILMAZ

iletisim@politikadergisi.com