Sevgi, Barış, Kardeşlik, Özgürlük, Birlik

İnsanlık tarihi savaşlar tarihidir. Dinler savaşı, mezhepler savaşı, ideolojiler savaşı nihayet çıkarlar savaşı geçiren insanlık arayışını sürdürüyor.
 
Hıristiyan dünya, Musevi dünya, Budist dünya, Brahmanist dünya, Konfüçyust dünya, Taoist dünya, Hinduist dünya, Ateist dünya, Deist dünya; saplantılı algıda, değişim ve dönüşüm geçirdi, geçirmeye devam ediyor. Her biri, kendi inanç alanlarında; barış, kardeşlik, sevgi, dayanışma duyguları oluşturdular.
 
Bunun dışında kalan tek dünya, Müslümanlar dünyası. Diğer din mensupları kendi dünyalarında savaşsız yaşam sürüp, eğitim, sağlık, refah çabası içinde iken Müslüman dünya; kan, vahşet, katliam, yıkım, vandalizm pençesinde kıvranıyor. Peki ama neden?
 
Dünya farklı bir dünya, İslam dünyası artık farklı bir dünya.
Bilim ve teknolojik devrim mesafeleri kısaltmış, insanlar arasındaki renk, cins ırk din ayrımcılığını alt üst etmiştir. Yaşam alanı dünyaya bakışta ve fikirlere, inançlara, düşüncelere bakışta ortak değerlere farklı bakış sıkıntılarını yaşıyor.
Dogmalara saplantılı inanç düşünce içinde olanlardaki öfke, şiddet sarmalı ise artıyor.
 
Herkes insan olduğunu anlamalı. Sağcısı, solcusu, milliyetçisi, dindarı, dinsizi, birleşmeli.
 
Ne için? Biz insanız, biz kardeşiz kavramında birleşmeli. Haksızlığa, ayrımcılığa, biz ve ötekiliğe karşı birleşmeli. Çağdaş insani değerlerde birleşmeli.
 
Mücadelenin olması ile insanlar kardeşliğini, özgürlüğünü anlamaya başlar.
 
Yeteneksiz bilgisizler söz sahibi. Onlar ayrımcılık yapıyor. Yandaşlık yapıyor. Ülke kaynaklarını peşkeş çekiyor. Yandaşlarını zengin ediyor.
Hak adalet eşitlik isteyen gönlü birlik olanlar buna karşı birleşiyor, birlikte haykırıyorlar.
 
Kitlenin ruhu canlanmıştır.
Halk tepkileri artıyor, yasak varsa delerim diyor. Daha çok üzerine gidiyor.
 
Halk hareketleri; düşüncede inançta bakışta, etki yaratmaya başlamıştır.
Öncüllerde özgüven var artık.
Halkın talepleri istekleri birleştirir, her çağrı karşılığını bulur.
 
İnsanlar başarıya gider.
Halk niye meydanlarda? Halkın hangi kesimi meydanlarda?
Halk başarıya ulaşacağına, hedefe varacağına inanırsa bir araya gelir.
Amaç, hedef, plan, hareketlilik ve coşku insanları bir araya getirir.
 
Halk hareketi doğru bir önderlik gerektirir. Siyasi zeka gerekiyor.
Örgütlü olmanın birlikte olmanın ne kadar özgürleştireceği anlaşılmalıdır.
Yönetim zihniyetinde değişim ve dönüşüm yaratmak gerekir.
 
Kaygıları bırakıp halka güvenip cesarete ve cürete ihtiyaç var. Cesaretsiz siyasetçi, cesaretsiz aydın halka bir şeye veremez.
 
Halkın ayakta olduğu taleplerin karşılanması mücadelesi, cesurca hareket etmeyi gerekli kılar.
Halkın taleplerine karşı olmaya devam edilmesi halinde daha büyük zararlara yol açılır.
 
Kendi politik yaklaşımı olan, kitle yaklaşımında cesur ve cüretli kararlı olan nesle ihtiyaç var.
Ne istediğini bilen ve bunu haykıran insanlar, halkı rahatlatır.
 
Doğru çizgide, hedefi belli birleşme fikrinin olumlu yankısı, her zaman olur.
Birleşenlerin olması halk için güvencedir.
Bütün kuvvetler birleşmelidir.
 
Güç yetki sahibi olanlar, her zaman saldırganlaşabilir.
Kucaklayıcı düşünce ve yaşam önerileri ile alternatif algı oluşturulmalıdır.
 
Keyfilik, ayrımcılık, zorbalık yaratan özgürlüğe ket vuran duvarlar var.
Bu duvarlar; sevgi barış kardeşlik dili ile yaklaşımı ile yıkılmalıdır.
 
Günün Sözü: Maymunda taklit eder. Papağanda konuşur ama öğretilen kadar.

Nurullah AYDIN

nurullah.aydin@politikadergisi.com [2]