Bir Özür Yazısı, Memleketten Manzaralar

Takip eden dostlar bilir.

Yaklaşık 2 ay önce ‘AKP İktidarında Muhafazakarlaşan Memleketten Manzaralar’ adlı bir kitap yazdım. Elimden geldiğince son yıllarda artan, göze batan memleket sorunlarını tüm çıplaklığıyla yansıtmaya çalıştım.

Her ne kadar okuyan dostlardan olumlu tepkiler alsam da, medyamızın değerli kalemlerinden tebrik yazılarıyla karşılık bulsa da kitabım, özellikle son günlerde yaşadıklarımızı gördükten sonra boyumdan büyük bir işe kalkışmış olduğumu anladım.

Gerçekten kelimelerle anlatılması zor bir memlekette yaşıyoruz. Düşünün ki memleketimin insanı kalkıp Japonya’lara gider, üstüne üstelik orada da defalarca deprem eğitimi alır, fakat yaşadığı ilk depremde oturduğu evin camından hem de 2 defa arka arkaya atlar.

Ve yine düşünün ki, Atsushi Miyazaki kalkıp taa Japonya’lardan Van’a insaniyet namına gelir, geldiği memleketin bakanları en güvenli bölge Van der, binalara rahatça girebilirsiniz der ve depremzedelere yardıma gelen Japon kadın kendi ülkesinde onca felaketi atlattıktan sonra Van’da 5,6 şiddetinde ki depremde hayatını kaybeder!

Depremde yıkılan otelin sahibi ise 7,2 şiddetinde ki büyük depremden sonra göz ucuyla otelin her bir kolonuna tek tek bakarak binasının sağlam olduğu kanaatine vardıklarını pişkince anlatır!

Deprem bölgesine gönderilen yardımların daha şehir girişlerinde adeta eşkıya vari bir şekilde talan edilmesinden mi bahsetsek, yaptığı binalar depremde yıkılan müteahhitin lüks villasının bahçesine Kızılay çadırları kurmasını mı hatırlatsak, İçişleri Bakanın çadırda kalan depremzederle "Koskocaman sarayda oturuyorsunuz" diye dalga geçmesine mi gülsek gerçekten bilemiyorum.

Van’lı depremzede ailenin çadırda soba yakıp karbonmonoksit gazından ölmesini, belki alakasız olacak ama okullarda dağıtılan tablet bilgisayarları satan öğrencilerin neden bu manzaraları yarattığını vatandaşın çaresizliğinde aramayanlara ise daha ne felaketler gerekir onu hiç bilemiyorum!

Velhasıl, onca felakete rağmen özür dilemeyi bırakın bu manzaralara rağmen ‘biz Japonlardan bile iyisini yaparız’ diyen yüzsüz bakanların olduğu memlekette siz değerli dostların karşısına memleketten manzaraları sunduğumu iddia ettiğim bir kitapla çıktığım için özür dilerim. Bu yazılı özrümü yeterli görmeyen dostlara da 15 Kasım’da İstanbul Tüyap Kitap Fuarı’na bekler, sıcak çaylarımızı yudumlarken bir sözlü özrü borç bilirim…

Oğuz Kemal ÖZKAN

oguzkemal.ozkan@politikadergisi.com