Cumhuriyete Açtığın "Pencere" Hiçbir Zaman Kapanmayacak

Seni “yitirdik” diyenlere inat, “seni kazandık” diye düşündüm gazetelerdeki ölüm haberini veren manşetleri görünce,

Aydınlığa, cumhuriyete, demokrasiye, laikliğe yapılan en son işkencenin adıydı

Ergenekon,

Senden korktukları için ölümünü dört gözle bekleyenlere inat sen

Yılmadın…

            Son nefesine kadar verdin mücadeleni.

Son nefesine kadar ürettin, yoğurdun emeğini.

            Yüreği bağlı olmaktansa gözleri bağlı olsun kişinin,

            Gözlerini bağladılar işkence yaparlarken,

            Sen yüreğinle gördün…

Hani demiştin ya iki ayağı üzerine kalkan insanı diğer dört ayağı üzerinde sürünenler

sen bizden farklısın diyerek öldürdüler diye…

Sen iki ayağın üzerinde dik durdun diye dört ayağı üzeridekiler de öyle saldırdılar

sana,

Yılmadın…

Özgürlüğün çığırtkanlık yaparak değil “özgür düşünceyle”, savunduğunun arkasında

durarak kazanılacağını aşıladın gençlere,

Sadece cumhuriyete değil demokrasiye, özgürlüğe, barışa, devrime, aydınlığa açılan

pencereydi seninkisi…

Başın önde, alnın açık sevindirmedin düşmanlarını.

Seni ölümün alt edeceğini düşünerek sevinenler varsa, boşuna

Bilmezler ki aymazlar senin silahın, kalemindi…

Bilmezler ki kaleme aldıklarınla yaşayacaksın…

Bilmezler ki genç beyinlere ektiğin tohumlar filiz verecek, yeşerecek…

Seni “Pencere”den tanımıştım, elini sıkamadım yüz yüze gelip

Ama seni tanımak, seni anlamaktı bunu fark ettim…

Karanlığı korkutan pencere, güneşe yürüyen adam, Atatürk sevdalısı, gerçek bir

toplum mühendisi

Yaptıkların 85 yıla sığmayacağı için sana söyleyeceklerim son söz olmayacak asla!

Sadece uğurlar olsun diyebilirim,

Aydınlık, güzel günlerde görüşmek üzere İlhan Abi…

iletisim@PolitikaDergisi.com