Geçmiş Bizimdir, İhaneti Kabullenmez!

   Eskiden, bizim insanlarımız, vatanları uğruna canlarını hiç çekinmeden verirlerdi. Oldukça cesurlardı.

   Gerek resmi tarih, gerekse gayri resmi tarih; bunun en büyük şahidi.

   Şimdi, eski cesur yürekliliğimizi mumla arıyoruz. Kısacası, artık eskisi kadar cesur değiliz.

   Biz değil miydik, devletine en ufak bir leke sürülmesini engellemeye çalışan?

   Biz değil miydik; Çanakkale’de, Afyon Kocatepe’de, daha nice savaşta vatanı için canlarını feda eden?

   Geçen süreçte ne oldu da cesaretimizden ödün verdik?

   Biri gelip genlerimizle mi oynadı, biri gelip geçmişimizi mi sildi?

   Bize ne oldu, anlamak mümkün değil?

   Tekrar soruyorum: Biz değil miydik vatanını emperyalizme teslim etmeyen, biz değil miydik çarıksız, cephanesiz bir halde dünyaya işte buradayız diyen?

   Bugün; şerefli dünlerin, şerefsiz dünlere yenik düştüğü günlerden biri midir ki biz bu haldeyiz.

   Sömürülüyoruz. Namusumuza, dinimize, şerefimize her gün yeni lekeler bulaştırılmaya çalışılıyor. Biz, sanki, dedelerimizin torunları değiliz.

   Nerede cesurluğumuz, cesaretimiz nerede?

   Bu ülkeyi satanlara karşı, dedelerimizin cesaretini neden gösteremiyoruz?

   Dedelerimizin kanlarıyla yeşeren topraklarımıza neden sahip çıkamıyoruz?

   Göz göre göre hatıralarımızın silinişine neden çaresizce bakıyoruz?

   Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı / Sen şehit oğlusun yazıktır incitme atanı dizelerini unuttuk mu?

   Biz şehit oğluyuz, neden incitiyoruz atalarımızı, yazık değil mi? Neden kefenleriyle gömülme şansını kaçıran atalarımızı düşünmüyoruz?

   Çok rahatız. Her şeyi birkaç çapulcu siyasiye bırakmışız, onların emirlerini uyguluyoruz. Halkın işin içinde olmadığı bir düzen, siyasi sömürülme düzeni değil midir?

   Arkalarına bakmadan kaçan, denize dökülen insanların bizi yönetme çabalarına neden sessiz kalıyoruz?

   Biz değil miydik, vatanına leke gelmesin diye ölen dedelerin torunları?

   Hiç kimse kusura bakmasın! Bugün, vatanımızın mevcut halini çoğumuz kabullenmiş durumdayız. Cesaretsiz, ödlek, korkak bir millet oluyoruz.

   Gençler; mermisiz kalan, süngüleriyle düşmanı püskürten dedelerini unuttu. Birçoğu geçmişlerine ihanet etti.

   Kendilerine emanet edilen vatana sahip çıkamadı. Emanete ihanet etti.

   Gün; dedelerimizden özür dileyip, cesaretimizi kıranlara karşı birlik olma günüdür.

   Çünkü o benimdir o benim, milletimindir ancak.

   Hakkıdır, hür yaşamış bayrağımın hürriyet,

   Hakkıdır, Hakk’a tapan milletimin istiklal!

   İhanet etmeyelim dostlar; çünkü bizim geçmişimiz ihaneti kabullenmez.

gokhan.dag@politikadergisi.com

Telefon: 0555 557 0000