Gözümde Fazla Büyütmüşüm

Eskiden... Daha orta yaşlara gelmemişken... Yavaş yavaş ülke gündemini takip etmeye ve merak etmeye başladığım yıllarda bir adam gözüme çarptı. O adamın varlığından, başka genç arkadaşlarım vasıtasıyla haberdar oldum... Arkadaşların söylediğine göre adam evliya gibi bir şeydi. İslama hizmetleri dışında Türkiye için de çok güzel ve büyük projeleri vardı... Evet, adam tarikat lideriydi ama diğer tarikat liderlerine hiç benzemiyordu. Çağdaştı... Müridlerini İslama ve Türkiye’ye hizmet etmek için telkin ediyordu. Dünyanın çeşitli ülkelerinde Türk okulları açmış, Türkçe’nin Dünya dili olması için canla başla çalışıyordu. Müridleri bu adam için yaptıklarına “hizmet” diyorlardı... İslamın sancağının Türklerin elinde olduğunu, İslamı yine altın çağına Türklerin getireceğine inanıyor, inandırıyordu. Ben de arkadaşların yaptığı bu propagandalardan etkilenerek bu adama ilgi duymaya başlamıştım ama bu sadece ilgi ile sınırlı kaldı.

 Ancak ülke için her iyi şey yapan gibi, bu adamın da düşmanları vardı. Ülke ve İslam için iyi bir şey yapmasını istemiyorlardı. O yüzden toplantılar ve vaazlar gizli yapılıyordu. Hatta “Hizmet”teki arkadaşlarımdan duyduğuma göre toplantılarda cep telefonlarının bataryaları bile çıkartılıyordu.

Zaman içinde bu adamın düşmanları saldırılarını sıklaştırdılar. Hatta adama terör örgütü iddiasında bulundular. 28 Şubat postmodern darbesinden sonra ABD’ye hicret etmek zorunda kaldı, halen de orada...

Bu adam ABD’ye gitti ama Türkiye’deki teşkilatlanmasını neredeyse tamamlamıştı. Okullarından mezun olan müridleri medyada, emniyette, iktidarda hatta ve hatta yargıda yer edinmiş, İslam ve Türkiye için çalışmaya başlamışlardı...

Artık ilk önce Türkiye, daha sonra da İslam, altın çağını yaşayacaktı...

 İlk iş olarak, ellerinde tuttukları bu dört kuvveti kullanarak, Türkiye’nin ve Türklerin temel direği olan TSK’ya saldırmaya başladılar. Ortada ters giden bir şeyler vardı! TSK, Türkiye’nin ve İslamın düşmanıydı ki TSK’ya saldırıyorlardı. Gazetelerinde TSK’nın lağvedilmesi gerektiği bile dile getirilmişti. İşin en üzücü tarafı TSK’ya saldırmaya başladıkları sırada hicret ettiği ülkenin Başkanı mealen “Müslümanlığa karşı Haçlı Seferini tekrar başlattık” dediği zamanlardı! Bu adamın İslamın düşmanlarıyla uğraşması gerekmiyor muydu? İslamın tek düşmanı TSK mıydı?

 Terörü bitirmeye el attı ve bu sorunun kan akıtılmadan çözülmesi için Abant Platformunu oluşturdu ancak bu platformda konuşulanları yıllarca düşmanımız PKK zaten söylüyordu. Sanki PKK’nın sözcülüğüne soyunmuşlardı...

 Bu yaptıkları ve yapmadıkları yüzünden artık bu adama hiç güvenim kalmamıştı. Bu adamın Türkiye’yi ve İslamı altın çağına çıkarmak gibi bir niyetinin olmadığını anladım. Ancak iktidardakiler ve kamuoyu yine de bu adama hayrandılar ve gelişen olaylar karşısındaki düşüncelerine önem veriyorlardı.  Ne de olsa Türkiye’de TSK hariç tüm erkler bu adamın müridlerinin elindeydi.

Şöyle düşünüyordum: Bu kadar güce sahip bir kişi yine de yabancı güçlere ya da devletlere kafa tutabilirdi. Ne de olsa dünyanın çoğu ülkesinde müridleri ve öğrencileri vardı...

 Sonra yıllardır Müslümanlara zulüm yapan bir ülke, Türkiye’den de 9 Müslümanı öldürmüştü. Bu sefer acaba ne der bu duruma, diye merakla bekledim ve yine hayal kırıklığına uğradım. Onbinlerce Müslümanı öldürmüş ve arkasından 9 Müslüman Türkü öldürmüş bir ülkeyi haklı gören açıklamalar yapmıştı!

İşte o açıklamasından sonra anladım ki bu adam korkağın biri... Gözüm(üz)de çok büyütmüşü(z)m. Bu adamın gücü ancak TSK’yı yıpratmaya yetiyor. Gücünü de TSK’nın dış düşmanlarından aldığından hiç şüphem yok.

Dünyada bu adam gibi iki kişi daha var: Birincisi Papa, ikincisi Bartholomeus... Bir de bu kişilerin yaptıklarına bakın... Hangisi ülkesinin ya da bağlı olduğu dinin altını oymaya çalışıyor. Bu adamın yaptıklarını ve söylediklerini duyunca artık Papa’ya ve Bartholomeus’a bağlı oldukları dine yaptıkları gerçek hizmetten ötürü daha çok saygı duyuyorum... En azından hangi tarafta olduklarını net ifade ediyorlar...

Umit.Minel@PolitikaDergisi.com