Terör Sorunu ve Bürünülen Ruhsal Hâller...

Terör sorununun çözümü amacına yönelik, siyasi iktidar ve anamuhalefet partisinin siyasi inisiyatif almaları, acaba terörü bitirebilecek mi?

AK Parti, geçmiş dönemlerde terör faaliyetlerini sonlandırmak adına, yine birtakım siyasal riskler altına girmişti…

Yeni yıla, terör sorunun sonlandırılması adına, yeni bir aşamayla girildi.

Veya, bu son gelişmeler nasıl okunmalı?

Yeni yıl, yani 2013 yılı, terörün tasfiye edileceği bir yıl mı olacak?

Yeni yılın ilk haftasıyla beraber yoğunca tartışılan hükümet ve İMRALI arasındaki görüşmeler, nasıl bir sonuca çıkacak?

Bu son gelişme ve süreç, nasıl değerlendirilmeli?

Tabii ki, nihayetinde burada bir “Süreçten” bahsetmek zorundayız.

Terör örgütünün ve onun kanlı eylemlerinin bitirilmesi amacıyla gerçekleştirilen görüşme trafiği, belli bir süreç ihtiva edecek.

Yine, bu arada birtakım kelime oyunları mı desem, yoksa özensizlik mi desem; veyahut ne dendiğinin “Ayırdında” olamama mı desem…

Bana tuhaf gelen şeyler yaşanmakta.

Özellikle, bu gelinen son aşamayı olumlu bulan ve destekleyen birtakım gazeteci/köşeyazarı cenahı, sürekli olarak ağızlarına “Barış” sözcüğünü dolamaktalar.

Şimdi…

Ve İMDİİ…

“Barış” sözcüğü ile ne kastedilmekte?

Ülkemize bir barış havası gelecekmiş(!)

Tamam da, o zaman sormamız gereken şu:

Bu ülkede “Kavgalı” olan “Kitleler” kimler?

Bu kitleler neden kavgalı?

Neden birbirlerinden uzaklar ve birbirlerini ötekileştiriyorlar?

Sorun…

PKK…

Ve, …

Onun kanlı eylemleri değil mi?

Aslında 30 yıldır sürdürülen çatışma, Türkiye Cumhuriyeti’nin Silahlı Kuvvetleri ile PKK terör örgütü arasında değil mi?

Daha önce, belki, defaatle ifade ettim…

Kürt kökenli insanlarımız ile PKK terör örgütü, aynı kefede değerlendirilmemeli diye…

***

Toplumumuzun bir kesiminde, Kürt kökenli yurttaşlarımızla PKK terör örgütü arasında, inatla bir bağ kurulmaya çabalanmakta.

PKK terör örgütünün varlığıyla Kürt kökenli vatandaşlarımız arasında, “Duygusal Aidiyetler” aranmaya çabalanmakta.

PKK terör örgütünün düzenlediği eylemlerle, Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgelerimizde yaşayan T.C. vatandaşlarımızın edindiği hak ve talepler bağlamında, özdeşlik ve paralellik kuranlar bulanmakta.

PKK terör örgütünü destekleyen bir kitleden söz edilmekte.

Ben, bunların hiçbirini dikkate almıyorum.

Bahsedilen şeyler, şuanki “Türkiye Gerçekliğinde”, marjinal düzeydedir diye düşünmekteyim…

Kısacası…

Kavramlar, karmaşaya neden olmakta…

İnsanlar, her zamanki gibi, ideolojik saiklerden ötürü “Kutuplaşmakta”!

Önümüzdeki sorun, terör gibi devlet katında önem bulan bir sorundur.

Bu sorun söz konusu olduğunda…

Daha ihtiyatlı…

Daha empatik…

Daha sukûnetli…

Daha anlayışlı…

Olmak gerekmez mi?

Ne barışından söz edilmekte?

Ülkemizde zaten bir “Barış” yok mu?

Eğer; sizler, terör örgütünü ve onun eylemleri üzerinden Kürt kökenli vatandaşlarımızı da, aynı kader ve hayat felsefesi üzerinden değerlendiriyorsanız…

Belki durum farklılaşabilir…

Barış, zaten ülkemizde varsayılı bir insanî haslettir.

Şuanda gelmesi beklenen…

Huzurdur…

Toplumun tamamı üzerinde varolan bir huzursuzluk vardır…

PKK terör örgütünün neden olduğu eylemlerden ötürü…

Ülkemizin hemen hemen tamamında…

Can güvenliği…

Huzur…

Güne güvenle uyanamama/başlayamama…

Gibi toplumsal moral değerler eksikliği yaşanmaktadır.

Tabii, bir de, bir başka husus…

İnsanların; kendi düşüncelerinden ötürü, yine bir başka kesim tarafından şıpından “Faşistlikle” ve “Kanın Devamından Yana” olmakla yaftalanması var ki…

Bunun, “İleri Demokrasi” standardının ülkemize gelmesi adına cansiperane savaşım vermiş kalemşörler tarafından serdedilmesi ise, bir başka ileri demokrasi paradoksudur.

İnsanlar, yaşanan sürece yönelik düşüncelerini belirtecektir…

Ne zamandan beridir, ülkesinin birliğini, bütünlüğünü savunmak, faşistlik ve Ulusalcılık ile yaftalanır oldu?

Ha! Bu arada “Ulusalcılık” nedir/ne demektir?

İleri demokrasi tayfalarından bir izahat beklemekteyim… 

Erhan SALMAN

erhan.salman@politikadergisi.com