Terörle Mücadele

Bir kaç aydır tekrarlıyordum, “terörist sadece dağdaki silah kullanan adam değildir” diyordum. “Bir kişinin terörist sayılması için bomba koymasına gerek yoktur” diyordum. Terörü desteklemek, teröristleri alkışlamak da terörist olmak için yeterlidir. Nitekim uzun yıllar incelediğim Yeni İngiliz Terör Yasası da konuya bu cepheden yaklaşıyor. Teröre destek verdiğinizi ima etmeniz halinde dahi terör yasaları çerçevesinde gözaltına alınıyorsunuz.
Geçtiğimiz hafta bu tespitlerimize benzer yakınmalar Ordu’nun en üst düzeyinden geldi. Ordu’nun zirvesi “İngiliz terörle mücadele yasasının aynısı bizde de olsun yeter” açıklamasını yaptı. Askerler “terörle mücadelede yetkilerimiz elimizden alınıyor. Sürekli şehit vermeye başladık” türü açıklamalarını arttırmaya başladılar.
Benzeri yakınmalar polisten de geliyor. Avrupa Birliği (AB) uyum yasaları nedeniyle polis eski çalışma yöntemlerinde önemli değişiklikler gerçekleştirdi. Ancak polisin derdi eski yöntemler giderken yerine yeni ve etkili yöntemlerin gelmemiş olması. Suçlu olduğu bilindiği halde yakalananların kendisini sokakta bulması birkaç saati bulmuyor. Terör örgütleri ellerini kollarını sallayarak sokaklarda gösteriler yapıyorlar, terör liderlerini öven sloganlar atıyorlar ve güvenlik güçleri sadece olayları görüntülemek zorunda bırakılıyor. Hatta bu görüntülerin de AB yasaları çerçevesinde kayıtlarının tutulmaması gerekiyor. Kısacası poliste gelinen aşamadan memnun değil. Yeni yasaları sorunlu buluyor. Yeni yetkiler istiyor. O da en azından İngiliz polisi kadar yetkili olmak istiyor. Suçsuz bir elektrikçiyi şüphe üzerine yere yatırıp kafasından beş kurşunla vuran İngiliz polisinin arkasında duran yasaları, medyayı ve siyasetçileri gördükçe kendisinin karşı karşıya bırakıldığı durumu anlayamıyor.
Dr. Sedat Laçiner
Guantanamo’daki zor kullanma şekilleri; tutukluların vücut bütünlüğüne, sağlığına, psikolojisine zarar vermek, sanıkların geleceğe yönelik umutlarını kırma, tuvalete çıkmalarını yasaklamak, günlerce uykusuz tutmak veya düzensiz uyku saatlerine zorlamak, sıcak günlerden klimayı sıcakta, soğuk günlerde ise soğukta tutmak, inanç ve değer sistemleriyle alay etmek veya hakaret etmek, köpek ve benzeri hayvanlara karşı korkularını kullanma, yüze ıslak havlu kapatmak suretiyle boğulma hissi yaşatmak, aşırı güç kullanmak ve, cinselliği kullanmak gibi birçok uygulamayı içermektedir
(Time Magazine, 20 Haziran 2005; ABC Online 25 Temmuz 2004; The Age 14 Ocak 2005).
Şu anda Türk insanı güvenlik ile özgürlükleri arasında kaldı. İnsan haklarının eski halini almasını istemiyor. Zaten ciddi sorunlar bulunan düşünce özgürlüğünün daha çok üniformalıların elinde olmasından korkuyor. İşkence, kötü muamele vb. insan hakları ihlallerinin terör bahane edilerek yeniden gündeme gelmesinden çekiniyor. Diğer taraftan tüm bu korkular güvenlik güçlerince anlaşılamıyor. Asker de, polis de “biz Türk halkına ne yaptık ki? Sadece onlar için canımızı tehlikeye attık” diyorlar. Oysa herkes kendi cephesinden bakıyor. Manzarayı bir bütün olarak görmüyor.
İnsanlarımız tezat kelimelerin anlamları arasında boğulmuş durumdalar.İyi ile kötüyü, doğru ile yanlışı ayırt edemeyecek beyin karmaşasını yaşıyorlar. Herkesin ağzında farklı anlamlara çıkan fikirler dolaşıyor. Peki sorun nedir? İnsanlarımız cahil. Sözüm meclisten dışarı, bir grup ağa koyun sürüsü güder gibi insanları çıkarları doğruldusunda gütmeye çalışıyor. Bu sadece ulusal bazda değil, uluslararası çevrede bulunan ağalar tarafından da destekleniyor.
Terörle mücadele yasası, fikir özgürlüklerinin kısıtlanmasına sebep olur mu? Evet bence olur, fakat vatan bütünlüğü ve bölünmezliği için şartsa, uluslararası platformlarda diğer ulusların oyuncağı olmayacaksak, varsın fikir özgürlüğünü terör kapsamı içerisinde kısıtlasın.
Hükümet, terörle mücalele konusunda yeni bir birim kurulması yerine mevcut bir birimi yeniden düzenlemeye karar verdi. Başbakanlık bünyesinde bulunan Güvenlik İşleri Birimi, terörle mücadelede daha aktif rol alacak.
“Terörle Mücadele Yasası ve Uygulaması En Kısa Sürede Değiştirilsin”