Türkiye Seçime Giderken Atatürk Türkiyesi Nereye Gidiyor?

   29 MART seçimleri gittikçe yaklaşıyor, gündem kızışıyor. Şehir şehir dolaşıyor RTE. Sıralıyor yalanlarını ve iftiralarını. Çamur atıyor. Bazen yine kendini kaybediyor; ülkü ocaklı toy bir genç gibi konuşuyor. Bazen de kendini dergahta zannediyor. Öyle ya da böyle, seçimler yaklaşıyor.

   Tabii ki eşzamanlı olarak kriz de büyüyor. “Hamdolsun” dedi, “teğet geçti”. Ne kadar yırtınsak da inanıldı. Eninde sonunda, acı da olsa deneyimlerle anladı halk. Kriz nedeniyle 650 bin kişi işinden olunca, daha bir kavranır oldu sanki. Meğer teğet geçmemiş; gelmiş, ortadan ikiye bölmüş.

   Matematiği hep zayıftı Başbakanın; borçları da hep yanlış söyler kendileri.

   Krizin ülkemizi teğet geçmesi; ancak aşırı hayalperestlere mantıklı gelebilir. Krizden Amerika etkileniyor, Avrupa etkileniyor; ama bizim öyle harika (!) bir ekonomimiz var ki çıt çıkarmıyor.

   Emektar ve işlevsel KİT'ler yok pahasına satılmış, tarım öldürülmüş, sanayi öldürülmüş. Üretimi ölmüş bir ülke nasıl krizden etkilenmeyebilir? Krizden etkilenmemek için diğer ülkelere bağımlı olmamak gerekir. Ne kadar bağımsızız?

   Sonuna kadar politik ve ekonomik açıdan ABD'ye ve AB'ye bağlı olan ülkemizde; kriz, etkisini hayli hayli gösterecektir.

   Felaket tellallığını sevmem; ancak işten çıkarmalar artacak, para değersizleşecek ve berbat bir kriz ortamına düşeceğiz. AKP'nin şu ana kadar izlediği politikalar itibariyle, halk mağdur olacak. Üretimi yok edilmiş, KİT'leri yabancıların elinde olan, sadaka kültürüne alıştırılmış bir halk nasıl, tekrar kolay kolay dirilebilir ki?

   Türkiye'nin borcu AKP döneminde 500 milyar dolara çıktı! İşsizlik arttı! En önemlisi ise üretim öldürüldü. Şu kesinlikle kabul edilmelidir ki üretemeyen bir toplum, asla özgür değildir. Üretemeyen toplum, dışa bağımlı bir ekonomiye sahiptir ve para trafiği kendi kontrolünde olamaz. AKP, üretimi öldürerek, çok önceden kokusu çıkan krizin ortasına üretemeyen bir ülke bıraktı. Bağımlı bir ülke...

   AKP, 7 yılda halkı güçsüz düşürdü; adeta altından arabasını alıp bisiklet verdi. Ancak halk bunu fark edemedi. İstihdam yaratılmadı, yerli üretimin yolu açılmadı, kolaylık sağlanmadı. Tersine; varolan üretim tesislerimiz yok pahasına, yabancıya satıldı. Sonuç, bariz; kriz bizi fena vurdu.

   Halk susturuldu, sadaka kültürüyle kandırıldı! Halka iş vermedi, ev vermedi, kendi emeğiyle insanca yaşama hakkı vermedi. Tam bir sömürgeci taktiği izleyerek, halka kendi geçimini sağlayabilmesi için gereken istihdamı yaratmak yerine; kendine muhtaç ederek, küçük yardımlarla kendine bağladı.

   Televizyonlara bakınca yine bir umut beliriyor insan içinde. Köylü çıkmış; “Ben kömür istemiyorum! Alın sizin olsun! Ben iş istiyorum, aş istiyorum! Bana iş verin!” diye isyan ediyor. Köylünün sesi çıkmaya başladığında işler değişebilir. Bu anlayışa herkes kavuşabilirse, bu gerçeği herkes; köylüsüyle, şehirlisiyle görebilirse o zaman kurtuluş gerçekleşir. Önemli olan; bu bilinci halkta uyandırabilmek, gerçekleri görmesini sağlamaktır.

   AKP, bu kriz ortamında bile kâr elde edebilme peşinde.  Krizin ortasına, dolaylı olarak AKP tarafından savunmasızca bırakılan halk, gelen yardım çuvallarına sarılıyor ve bu yardım çuvalına neden muhtaç olduğunu, kimin muhtaç ettiğini düşünmeden AKP'ye şükrediyor. Anlayacağınız; yine halk sömürüsü, yine takiyecilik.

   Krizin göbeğindeki ülke Türkiye, seçimlere yaklaşırken; yolsuzluk dosyaları bir bir ortaya çıkıyor. Deniz Feneri dosyası; AKP'nin başını ağrıtacağa benzer. 100 trilyonluk skandal; alınan, satılan, kiralanan gemi; camilerden toplanan yardım paraları; dosyada ismi geçenlerle AKP'nin ilginç bağlantıları!..

   AKP'nin boyası dökülüyor. RTE sadece sokak ağzıyla yalanlıyor.

   Dökülen boyayı halka seçim rüşveti vererek kapatmaya çalışıyor. Tabii ki sosyal devlet kandırmacası altında...

   Koskoca (!) Başbakan bilmiyor mu sosyal devletin ne demek olduğunu? O iki kelime ağzından çıkarken, hiç mi vicdanı sızlamıyor? Sadaka kültürünü, halkı muhtaç etmeyi sosyal devlet olarak yuttururken, hiç mi yüreğin ağrımıyor?

   Gerçekte sosyal devlet nedir? Daha önceki bir yazımda aynen şöyle tanımlamışım: “...Toplumda dengeyi, refahı, huzuru sağlayan ve koruyan; emeğe değer veren, çalışanın koruyucusu, sendikal faaliyetlerin destekçisi. Toplumda sınıflaşmayı kabul etmeyen, bireylere gelirlerini adaletli biçimde dağıtan, hukukun koruyucusu, güçsüzlerin savunucusu. Asgari yaşam seviyesini bireylere sağlamakla yükümlü bir devlet biçimidir...”

   Gerçek sosyal devlet budur. Sosyal devlet; buzdolabı, çamaşır makinesi, kömür, gıda kolisi dağıtmak değildir.

   Eğer RTE, gerçek sosyal devlet destekçisi olsaydı; susuz eve çamaşır makinesi yollamak gibi bir çelişkiye düşmezdi. Zamanında su götürmediği eve seçim gazıyla çamaşır makinesi, bulaşık makinesi götüren AKP, sosyal devletin arkasına saklanıyor. Oysa bu, sadaka kültürünü topluma yerleştirmeye yönelik bir eylemdir.

   Sadaka kültürü, zamanla toplum üzerinde aşırı etkiye sahip olur. Sadaka kültürünün sonucu; cahil ve ilgisiz bir toplumdur. AKP, iktidara geldiği 2002 yılından beri, sadaka kültürünü yerleştirme çabası içerisinde. Adım adım ve sinsice ilerledi AKP. Önce halkı fakirleştirdi. Bunu sahte istatistiklerle, göz boyayan icraatlarıyla ve en önemlisi “din”le halkı kandırarak örtbas etti. Ardından, halkı din ile bağnaz düşünceye sevk etti. Bundan sonra yapmaları gereken tek şey; halka beyaz eşya ve kömür dağıtıp, oy satın almaktı.

   Sadaka kültürünün temel anlayışı, genel yaşam standartlarını yükseltmek yerine; halkı fakir bırakıp, gerektiği zaman halkı kullanmaktır.

   Halkın bu kandırmacayı anlamasını önleyen de, zamanında halka sunulmuş olan ve halkı bağnaz düşünceye sevk eden “din”dir.

   AKP, o kadar çok din bezirganlığı yapıyor ki, bir o kadar da başarılı oluyor, inanılmaz kârlar elde ediyor. Hem politik / toplumsal hem de maddi açıdan.

   Patlak veren Deniz Feneri e.V.(Almanya'da e.V. her sosyal kuruluşun alması zorunlu olan bir ektir)  soygunuyla; AKP'nin ilişkisi bunu çok güzel ortaya koyuyor. Halkın saf ve güzel dini duyguları, nasıl bu kadar kalleşçe kullanılabilir? Cevabını en çok merak ettiğim soru ise; AKP bunların hesabını nasıl verecek? Yoksa yeni bir oyun mu oynanacak? Açıkçası büyük merak konusu.

   Eğer Recep her zamankinden farklı olarak bir dansöz kıvraklığıyla sıyrılamazsa… Ya her şey tüm gerçekliğiyle halka inerse? İşte bu, seçimden önce AKP'ye büyük bir darbe olur. Ancak yandaş medya nedeniyle gerçeklerin ne kadar halka inebildiği düşünülürse, bu bir hayal.

   Tıpkı Davos ve Ergenekon olaylarında görüldüğü gibi, yandaş medyanın etkisi tartışılmaz. Örneğin Davos olayında yandaş medyanın tutumunu ele alalım. RTE'yi kahraman ilan ettiler, Davos'taki tutumunu bir destan şeklinde halka sundular. Oysa Davos, bir oy toplama telaşı icraatıdır.

   Olayı şöyle ele alalım. RTE, Davos'ta büyük bir kahramanlık(!) örneği gösterdi. Din kardeşlerimizi(!) korudu. O sırada yandaş medya bunu halka büyük bir heyecan ve süslemeyle anında sunuverdi. En önemli nokta ise RTE'nin İstanbul'a dönüşüdür. RTE İstanbul'a gece yarısı döndü. Gecenin bir yarısında büyük bir AKP'li kitlesi Erdoğan'ı kahraman gibi karşıladı. Asıl ilginç olan; metronun özellikle o saate kadar açık tutulması, bedava otobüs seferleri ve yandaş medyanın canlı bağlantıları. “Bindirilmiş kıt'a” Recep'in dediği gibi; Cumhuriyet Mitingleri değil, Davos olayıdır. 

   Davos'un bir oy toplama telaşı eseri olduğu paçalarından akıyor!

   Asıl olarak, başka bir amaca hizmet eden; ancak seçimler için de pazarlanabilecek bir şey daha var AKP'nin elinde: Ergenekon!

   Ergenekon'un asıl amacı; AKP muhaliflerini etkisiz hâle getirmek. Bunun seçimlere dolaylı olarak etkisi var.

   1) Muhaliflerin sesi kısıldığından, AKP artık daha özgürce at koşturabiliyor! Çünkü muhaliflerin sesi kısıldıkça, halk daha kolay kandırılabiliyor.

   2) Telefon dinlemeleri, mekan dinlemeleri toplumun üzerine inanılmaz bir korku dalgası yayıyor. Herkeste bir “Dinleniyor muyum?” korkusu.

   Bunlar, toplumun kafasını karıştırmakta ve oy hakkını kullanırken bile bir tedirginlik yaratacak seviyede.

   Bir de olası doğrudan etkisi söz konusu. 29 Mart'tan 2-3 gün önce ya bir Ergenekon dalgası daha gerçekleştirilirse?

   AKP'nin şu ana kadarki oyunları, takiyeciliği, dolandırıcılığı, kandırmacası dikkate alınırsa bunu yapması ciddi bir ihtimal.

   Artık tüm bunlar ülkemizde her günün klasik manşetleri. Alışılagelmiş şeyler. Ne kadar acı!

   Atatürk Türkiyesi nereye gidiyor dersiniz? Neler yaşandı ve yaşanıyor bu ülkede; tam bir analizini yapmak mümkün mü? Ne kadar yara aldı Atatürk Türkiyesi? Daha ne kadar sürecek bu yıkım?!

   Atatürk Türkiyesi'nin bazı çevrelerce hedef alındığı malumunuz. Ne zaman durdurabileceğiz? Nasıl durduracağız?

   Ne zamanını bilemem, ama sanırım nasıl olduğunu biliyorum! Cevap gayet basit; kalemimizle, beynimizle, aklımızla! Atatürk Türkiyesi'ni savunmak isteyenin biricik hedefi toplumu uyarmak, toplumu bilgilendirmek olsun! Herhangi bir şekilde toplumu uyandırmak olsun, gözlerini açmak olsun! Atatürk Türkiyesi'nin insanları bu yolu izlerse kurtuluşumuz yakındır!

   İşte krizin göbeğindeki ülke Türkiye, seçimlere Ergenekonlarla, Davoslarla, Deniz Fenerleriyle, beyaz eşyalarla gidiyor!

   Adil olacak mı acaba?..

iletisim@politikadergisi.com

 [Bu yazı, Politika Dergisi Sayı 13’te yer almıştır. Tüm fazladan özellikleri ile özgün sayıyı indirmenizi öneririz. Sayı 13’ü indirmek için buraya tıklayınız. ]