Neler Oluyor Bize?

 Neler oluyor bize? Ne hâle geldik? Neleri düşünüyoruz? Neyi tartışıyoruz? Artık haber izlemekten korkar oldum. Haber vakti geldiğinde televizyonun kumandasını elime alamıyorum artık! Çünkü ülkenin her yerinde olaylar, saldırılar, protesto adı altında isyan girişimleri, solup giden gencecik fidanlar... Neleri izliyoruz televizyonlarda, değil mi? Yazımı kaleme alırken başka bir konu altında yazmak isterdim; ancak ülke gündemi bu hâle geldiği için kalemim başka bir konuya eğilemedi bir türlü...

   Açılım adı altında bir kuyu var, kuyunun içinde ne olduğu bilinmiyor, kırk akıllı kuyunun içinde ne olduğunu bilmeden birbirlerini kuyuya itekliyorlar. Hadi onlar iteklesin birbirini; ama halk da artık birbirini iteklemeye başladı. Görmüyor musunuz olanları? Komşular birbirine kuşkuyla yaklaşıyor artık; fikir ayrılığı, fikir zenginliğinden çok, düşmanlığı ifade eder oldu. Provokatörler eylem yapıyor, sonra arka sokaklarda izlerini kaybettiriyorlar. Nasıl bir iştir bu? Polis niçin var? Hepsinin kökeninde lanet olası PKK var. PKK’nın da siyasi kanadı olan DTP kapatıldı. Şimdi bazıları demokratikleşme yolunda büyük kayıp verilmiştir gibi uçsuz sapsız kelamlar ediyorlar. Benim de onlara verilecek cevabım şu:

   > Terörist başına ‘Sayın’ ve ‘İmralı’daki güneş’ diye hitap etmek,

   > Dağdaki çapulcuları özgürlük savaşçısı olarak algılamak,

   > Askerime, polisime taş atanları haklı göstermek,

   Gencecik evlatlarımızı diri diri yakarak eylem yapanlara sahip çıkmak demokrasi ise, kusura bakmayın, ben “demokrat” değilim ve olamam da.

   Diğer bir unsur; herkes parti kapatılması konusunda yorum yapıyor. Parti açılırken üstünkörü kontrol eder, açılmasına izin verirsen olacakların da sorumluluğunu üstüne alırsın. Bu adamların icraatlarına bir bakın, neler yapmışlar? Resmen çapulcu ordusunu muhatap gösteren, liderimiz diye çapulcu başını işaret eden, toplumun dinamikleriyle sürekli oynayan bir parti kapatılmalı bence de. Vakit, sağduyu vaktidir. Basın açıklamasını arka arkaya yapan liderler de aynı çağrıyı yapıyorlarlar. Ancak Sayın Atalay basın açıklamasında basın mensuplarına bir ricada bulundu:

   Lütfen olayları aktarırken dikkatli aktarın, küçük olayları büyüterek halka yansıtmayın...

   Sayın Atalay’a sormak istediğim; hangileri küçük olay?

   > Serap kızımız diri diri yandı ve maalesef hayatını kaybetti.

   > Adana’da bir markete Molotof kokteyli atıldı.

   > İzmir’de belediye otobüsüne Molotof kokteyli atıldı.

   > Mardin’de PTT’ye Molotof atıldı.

   > Urfa’da hastaneye Molotof atıldı.

   > Hakkâri’de askerlik şubesine…

   > Bursa’da halk otobüsüne…

   > Siirt’te karakola Molotof atıldı.

   > Hakkâri’de panzeri yaktılar.

   > Van’da polis minibüsünü yaktılar.

   > Şırnak’ta gazeteye Molotof atıldı.

   > Antalya’da bankaya Molotof atıldı.

   > Tunceli’de bankamatiğe…

   > Diyarbakır’da kaymakamlığa…

   > Mardin’de dershaneye…

   > Ağrı’da markete…

   > Batman’da Telekom’a…

   > Urfa’da ambulansa…

   > Eskişehir’de otobüse…

   > Gaziantep’te midibüse…

   > Hatay’da dolmuşa Molotof atıldı.

   Hakikaten abartmamak lazım bu olayları, hatta basına da yansıtmamak lazım! Her gün olan şeyler bunlar. Ne var ki basına yansıtacak, halkı telaşlandıracak hiçbir şey yok. Hayat günlük gülistanlık, her şey yolunda! Sadece ortalık gerilmiş, iç savaş tehlikesi kapıda, halkı hedef alan kalleşçe, adiyane saldırılar gerçekleşiyor! Hükümetin bakanı da basının olayları abartmayarak halka bilgi vermesini istiyor. Abartılamaz, çünkü olaylar zaten abartı boyutuna çıktı. Tabii bu adi saldırıları yapan kişiler belli. Ne yapmak lazım bu olayların önüne geçmek için? Bizim bunları düşünüp tartışmamız lazım...

   Son söz; bu vatan ne badireler atlattı vatandaşlarıyla beraber; bu da gelir, bu da geçer…

 

iletisim@politikadergisi.com

 

  

  

 

 [Bu yazı, Politika Dergisi Sayı 19’da yer almıştır. Tüm fazladan özellikleri ile özgün sayıyı indirmenizi öneririz. Sayı 19’u indirmek için buraya tıklayınız. [2] ]