Türkiye, emperyalizmin yöneticisi ABD’nin sıcak kucağına geri geri yaklaştıkça oraya daha evvel oturmuş, hemhal olmuş Türkiye düşmanlarının şımarık mızırdanmaları yükseliyor. Evet, Ermenilerden bahsediyoruz. Soykırım iddiaları hep olmuştu. Emperyalizmin yöneticileri bir şekilde iddiaları kabul etmedikleri için bu mızırdanmalar şımarık çocuk görüntülerinden ileri gitmemişti.
AKP iktidara gelir gelmez AB ve ABD ye karşı uyguladığı teslimiyetçi politikaların sonucu olarak bazı Avrupa ülkeleri kendi düşman politikalarına yardım edecek olan soykırımı tanıma cesaretini gösterdiler. Oysa, örneğin Fransa’ya böyle bir şey yaparsa Cezayir’deki yaptıklarını hatırlatıp ilişkileri gözden geçirme dahil her yola başvurulacağı hissettirilse idi ne Fransa nede başka bir ülke soykırımı tanıma cesaretini gösteremezdi. Tabii ki bu ulusal bir politika olur, Türkiye’nin yararına olurdu ki böyle bir şey de AKP den beklenemezdi.
Abdullah Gül’ün başbakan olduğu 3 Nisan 2003 günü, ABD’nin o dönemki Dışişleri bakanı Powell ile imzaladığı 2 sayfa, 9 maddelik bir anlaşma var.
Madde 6- Af Yasası, PKK yöneticilerini de kapsayacak şekilde genişletilecek.
Madde 9- Türkiye’nin Ermenistan ile ilişkileri normalleştirilecek ve iyileştirilecek. Sınır ticaretinde Ermenistan lehine düzenlemeler yapılacak.
İşte bu anlaşmadan sonradır ki gerek Ermeni meselesinde, gerek PKK meselesinde hızlı bir tırmanış başladı. Önce bizim Ermeni özürcüleri sahne aldı. Ardından cumhurbaşkanı Gül “İyi şeyler olacak” dedi. Sonrada hükümetimiz Ermenilere her istediğini vereceğini taahhüt etti. Gerçi memlekete geldiklerinde tepkiyi görünce sözde çark ettiler ama iş işten geçti, belgeler imzalandı.
Tıpkı PKK konusunda olduğu gibi. Taaa 2003 de yapılan anlaşmalar gereği sanki yeni bir iş yapıyor havasında takdim edilen açılım PKK’lıların af edilmek üzere Habur’dan bando mızıka ile karşılanmasına kadar gitti. İşler istedikleri gibi gitse tabii ki bütün PKKlılar afedilecekti. 40 000 evladımız ölmüş, beşyüz milyar dolar boşa gitmiş ne gam, yeter ki malum zihniyet Türkiye’yi esir alsın.
Bu gün gazetemiz Milliyet’in gündeme aldığı konu son derece önemlidir. http://www.milliyet.com.tr/amerikali-ermeniler-turkiye-ye-dava-acti/duny...
Ermeniler, şu an için bizden sonsuz tazminat talep ediyorlar. Bağırıp çağırmak küfür etmek bir işe yaramaz. Tıpkı bir zamanlar soykırım iddialarına yaptığımız gibi. Bizim de gereğini yapmamız onların ağzını kapatacak önlemler almamız gerekir. Daha da önemlisi konunun daha ileri gitmesini engellemeliyiz.
Ülkeyi bölmeye çalışan odaklar ve onlara göz yuman destekleyen işbirlikçileri habire orduyu kötülemeye, aşağılamaya halk nezdinde değerini düşürmeye çalışmaktadırlar. PKKnın olayları toplumsal boyuta çekmeye çalışmasında ki sır da budur. Amaç her şeyin suçlusu olarak Türk ordusunu etiketlemek, sonra da NATO güçlerini ülkeye davet etmek, Ülkeyi Yugoslavyaya benzetmek. Bizim için yapılmış bir Sevr haritası vardı.
Ülkemizin dış politikasını yerle bir ederek itibarımızı sıfıra indirenlerin, ordumuzu günde yirmidört saat kötüleyerek, yalan yanlış düzmece belgelerle suçlayanların, bu düzmece belgelerle hukuku katledenlerin Sevrden başka ne amacı olabilirki? İşte size yeni Ermeni istekleri. Devamı da gelecektir ve bir kısım PKKlılar da sırada.
Cem.Tamturk@PolitikaDergisi.com
Yorumlar