Bir insanın başına gelebilecek en kötü şey bilmektir. Ne kadar çok bilirseniz o kadar derdiniz var demektir. Emperyalizmin zengin ettiği bir ülkede yaşıyorsanız, bilmenizden faydalanılır. El üzerinde tutulursunuz. Hatta daha çok bilesiniz diye önünüze her türlü imkân serilir. Ekonomik zenginlik azaldıkça bilmek işine verilen değer de azalır.
Hatta bizim gibi ülkelerde bilmek, istenmeyen bir durum, bilense istenmeyen kişi olur. İşte bu yüzden ortalıkta aydın geçinenlere bir bakın, maşallah hepsi aynı tezgâhtan çıkmış gibiler. İsimlerinin önünde kocaman kocaman ünvanlar, hemen hepsi devletten veya iktidar çevrelerinden geçinip onların borazanlığını yaparlar. En önemli göstergeleri de içleri bomboştur. Adının önünde Prof. Yazar ama son on yıldır yayınladığı bir makale bile yoktur. Hatta bazıları çok lazım odlumu başkalarının tezlerini aşırır.
Evet, bilmek iyi değildir. Mesela ben iki kere ikinin dört ettiğini biliyorum. Keşke bilmez olsaydım. Her günkü ekonomi rakamları ve yetkililerin demeçleri sanki benim masumane bilgimi çürütmek için ellerinden geleni yapıyorlar.
Başta Başbakan olmak üzere bütün yetkili ve etkililer koro halinde ekonominin toparlanmaya başladığını krizden çıkıldığını söylüyorlar. Peki, rakamlar ne diyor?
“Merkez Bankası 2010 Yılı Ocak-Haziran Dönemi Ödemeler Dengesi Gelişmelerini açıkladı. Buna göre 2010 yılının Haziran ayında cari açık, 2009 yılının aynı ayıyla karşılaştırıldığında yüzde 51.5 oranında artarak 2 milyar 202 milyon dolardan 3 milyar 337 milyon dolara yükseldi. Bu artışta, dış ticaret açığının geçen yılın aynı ayına göre yüzde 49.2 oranında artarak 4 milyar 336 milyon dolara ulaşması etkili oldu. Bu yılın ilk yarısında cari işlemler hesabı, 20 milyar 743 milyon dolar açık verdi. Bu rakam 2009 yılının ilk yarısında 7 milyar 383 milyon dolar açık olarak gerçekleşmişti.”
Dış ticaret dengesi 20.8 milyar dolar açık verdi.
Şimdi birisi bana söylesin lütfen, iyiye giden şey nedir? Yılın ilk yarısında en basit anlatımla 20.8 milyar dolar zarar etmişiz. Başarı bunun neresinde. Birileri bizi adam yerine koymuyor anlaşılan. Ama ne yaparlarsa yapsınlar iki kere iki dört eder ve ben onu biliyorum.
Efendim bizim denizlerimiz, güneşimiz falan filanımız var. Turizmle işi kurtarırız diyorsanız buyurun oraya bakalım. “Ocak-Haziran döneminde turizm gelirlerinin geçen yılın aynı dönemine oranla yüzde 3.9 artarak 6 milyar 972 milyon dolara yükseldiği, turizm giderlerinin ise yüzde 17.8 artarak 2 milyar 160 milyon dolara yükseldiği gözlendi.
Bunun sonucunda söz konusu dönemde, net turizm gelirleri yüzde 1.3 oranında azalarak 4 milyar 812 milyon dolara düştü.” Maalesef orada da zarar. Bizim hükümet her işi bırakmış varsa yoksa askerle yargıyla uğraşıyor. Sonrada televizyon ekranından bana “iyiyiz, çok iyiyiz” diyerek dalgasını geçiyor. Bir yandan da haddimi bileyim ne olduğumu unutmayım diye 45 derece sıcakta kömür yardımı yapıyor. Yarın günü geçmek üzere olan bakliyattan da birkaç kilo verip bana ne olduğumu bir daha hatırlatır.
Bu arada isteyen sevinebilir. Hükümet bu yılda mali kural uygulamayacak. Seçimleri almak için hesapsız kitapsız harcamalar gerekebilir. Bu kadar yanlış politikaların sonucu açlık sınırının 900 lirayı geçmiş olması kimseyi şaşırtmıyor.
“Memur-Sen'in araştırmasına göre Temmuz ayında 4 kişilik bir çekirdek ailenin açlık sınırı 912 TL 409 kuruş, yoksulluk sınırı 2 bin 553 TL 354 kuruş oldu. Temmuz ayında Haziran alına göre gıda madde fiyatlarında ortalama yüzde 0.50'lik bir azalış yaşanmasına karşın, Haziran ayına göre limon yüzde 24.90, çilek yüzde 15.55, üzüm yaprağı yüzde 13.80, kayısı yüzde 6.98, koyun eti yüzde 6.03 ve kümes hayvanları yüzde 5.72 artış gösterdi.”
Bütün bunları bilipte keyfinizin kaçmaması mümkün mü? En iyisi bilmemek. Hatta iki kere ikinin dört etiğini bile. Ama ben şahsım olarak bileceğim ve bana yalan söyleyip keyfimi kaçıranlardan referandumda hayır diyerek onların keyfini kaçıracağım.
cem.tamturk@politikadergisi.com
Yorumlar