KOĞUŞ (şiir)

Bugün yemek sırası bende

Yemek de yemek olsa bari

İşte bir makarna, bol salatalı cacık hepsi bu

“Şimdi bir de rakı olsa” der bizin Darendeli de

Görüp göreceği ancak bu hepi topu

Çay sırası Ankaralıda, aslında pek sevmez

Eh mahpusun “rakısı” da bu

Doldur babam doldur babam başa çıkmaz elbet

Bugün en rahat aslında İstanbullu

Sabah bir güzel temizledi koğuşu

Mahir  Abi ağır tüfektir,

On beş yıl yedi, daha beşini yattı

İş yaptırmayız ona koğuşta, ne de olsa siyasi

Üstüne bizim Niyazi, iki kez yattı çıktı gene içeride

Benim de daha iki yılım var güneşi görmeye

Ankaralı sövüyor, üst üste beş çay içen Darendeliye

En dipteki ranzada oturan deli Hüseyin

Komşunun ev sahibini vurmuş kirayı arttırdı diye

Sonra bir süre firari

Basmış bir gece faizci Osman’ın evini

Bir güzel yakmış milletin borç senetlerini

Ardından sabah ezanından önce

Müezzine camiden bunu duyurması

Ondanmış adının “deliye” çıkması

En çok ziyaretçisi olan da bizim artis Neco

Satıcılıktan içeride, hep kadın ziyaretçileri

İşleri içerden yönetiyor bu pezevenk, diyor Darendeli

Geçen gün borç istemiş ondan, vermemiş

Belki de kızgınlığı o

Öğle yemeği tamam, akşama da kuru fasulye

Dünden ayıklayıp suya bırakmış Hüseyin, sağ olsun

Delidir melidir de görevini bilir

Bir çay söylüyorum Ankaralıya sesi öfkeli

-Dur yeni demliyorum, gebermedin ya İzmirli

Ufuk KESİCİ

ufuk.kesici@politikadergisi.com [2]