Türk-Ermeni yakınlaşması neden isteniliyor?

Son aylarda sıklıkla yer alan Türk-Ermeni yakınlaşmasında gelinen süreç iki ülke dış politikalarında yaşanan bir iyileşmenin bir belirtisi midir? Bu sürece Amerika’nın ve AB ülkelerinin de dahil olma çabası henüz ellerindeki kan kurumayan bu devletlerin hidayete erişini mi müjdelemektedir? Kesinlikle Hayır tabiî ki. Bütün devletler dış politikalarında pragmatik ve çok taraflı bağlantılar yapmak zorundadır.Türk-Ermeni yakınlaşmasını irdelerken gölgede kalan bazı sorularda daha kolay cevap bulacaktır.Adım adım Türk Ermeni yakınlaşmasının basamakları atılmıştır.Bütün olayların başlangıç noktası Hazar’ın statüsünün ve petrol havzalarının paylaşılamaması ve Azerbaycan-Gürcistan devletlerinin Amerika taraflarına kayması ile başladı.Gürcistan her zaman Rusya’yı kendisine bir tehdit olarak gördü ve bunda Rusya’nın Gürcistan’ı sürekli istikrarsızlaştırma ve kendi kanatları altına alma çalışmaları oldu.Gürcistan daki etnik unsurlar Azerbaycan’da o kadar etkin bir baskı unsuru oluşturamamakta bu yüzden Rusya aynı oyunu Azerbaycan ve Ermenistan’a da uyguladı.Ermenistan’a destek vererek Karabağ’ı işgal edip bir biriyle problemli bir saha bırakmıştır.Amaç bölgenin istikrarsızlığını sağlayıp kendi stratejik hamlelerini yapabileceği bir oyun hazırlamak.Ve bu plan son yıllara kadar da oldukça başarılı bir şekilde gerçekleşti.Gürcistan son yıllara kadar istikrarsız ve güçsüz hükümetlerle Rusya’yı karşısına almayarak deyim yerindeyse günü kurtardı.Fakat büyük aktörlerin Hazar gölündeki petrolü ve Türkmenistan gazını Avrupa sofrasına aktarmak için bir ülkeye ihtiyaç vardı bu da Gürcistan.Diğer gaz tedarikçisi olan Türkmenistan siyasi yollarda etkisiz hale getirildi ve elde çok büyük bir kısmı 25 yıllığına Rusya’ya satılması kararlaştırıldı.Rusya satranç tahtasındaki önemli bir kaleyi ele geçirmişti.Şimdi de satrancın diğer ayağındaki ele geçirilebilecek kale kalmıştı.Rusya Osetya’daki olayları kışkırtarak güle oynaya Gürcistan’a saldırdı.Zaten amaç Gürcistan’ı istikrarsızlaştırmak ve Batıya Bakü-Tiflis boru hattının güvenli olmadığını göstermekti.Diğer büyük aktörlerde bu tehlikeyi gördükleri için Bakü-Erivan hattını da B planı olarak masada görmek istediler.Bu planın uygulanması oldukça zor gibi gözükse de Erivan-Türkiye ayağı halledilerek plan başarılı bir şekilde tamamlanmak isteniliyor.Fakat görünen şu ki gerek olayın Erivan ayağı da Türkiye ayağı da Bakü cephesi de memnun edilmiş değil.Burada ilginç olan safların oldukça değişmesi.Rusya’nın Gürcistan’a müdahalesi Ermenistan’ı Amerika’nın kucağına itmesi oldu.Rus-Gürcü savaşında Ermenistan ekonomisi ve siyasal hükümeti çökme durumuna geldi.Sadece İran sınırı açıktı ve Ermenistan’ın İran ile ilişkileri de çok canlı değildi.Rusya’nın bu ortamda Ermenistan’a sırtını dönmesi de Ermenistan’ın tek çıkış yolunu Türkiye sınırına gözünü dikmesini sebep oldu.Zaten Ermenistan’ın tek odaklandığı nokta dikkat ederseniz sınırın açılması.Zira buradan sınır açıldığı takdirde çok geniş ve zengin bir pazardan ucuz bir şekilde mal girişi ve seyahat imkanı doğacak.Kararın okyanus ötesinden alınıp da bu kadar hızlı bir şekilde taraflara iletilmesi masadaki projenin gerçekleşebileceği anlamına gelmemekte.Nitekim ne Ermenistan,Ne de Azerbaycan tezlerinden ödün vermemektedirler.Zaten Azerbaycan’ın Rusya’ya yakınlaşmasının sebebi de almak istediği hakların endişesidir.Azerbaycan’ın diplomatik hamle yapması elbette bir devlete yakışır bir şeydir.Ama hocalı katliamını yapan devletin Ermenistan değil de aslında Rusya olduğunu da bildiğinden eminim.Ve tavır alacaksa da Türkiye’ye değil Rusya’ya alması gerektiğini bilirler.Evet ortadaki durum Türk-Ermeni yakınlaşması değil de Aslında Amerika ve AB planı olduğu bilinmelidir.Ve tarafların da buna ne şekilde uyacaklarını zaman gösterecektir.