Şeker Abim aramızdan ayrılmış bu gün öğrendim. Geçen pazar cenazesi kaldırılmış. Farklı şehirlerde yaşamaya başladınız mı iletişim daha çok aksıyor hele de seneler geçmişse üzerinden. Bulgaristan göçmeni bir ağabeyimizdi. Satranç oynar, sohbet eder dertleşirdik. Farklı bakardık bazı olaylara, farklı yaşardık ama çok ortak yanlarımız vardı.
Ağız dolusu gülmenin bir insana nasıl yakıştığını görmeliydiniz. Bir bardak çayını içmişseniz Mehmet ağabeyin, ne demek istediğimi anlamış olmalısınız. Muhtemelen kimse onu tanımaz ama çevrenizde Mehmet abi gibi bir insan mutlaka vardır, olmalıdır yoksa inanın kayıptır.
Boyacılık yapardı. Öyle iş yeri filan yoktu, hatır gönül ve tavsiye üzerine çalışır hayatını kimseye muhtaç olmadan geçirirdi. Evlenmemişti açıklaması ise maddi nedenler olurdu bu konuda üstüne vardığımızda. Sanmayın ki sorumluluk sahibi bir insan değildi. Tutamayacağı sözü vermez, söz verdimi tutardı.
Gençlik ya bir şeye hoplarsınız, konuşurdu kendince otururdunuz. Kitap gibi adamdı. Eğitimli pek çok kişi onunla kıyaslanamazdı bile.
“Ooo Şeker abim nasılsın!” onun sözüydü. Bir bana söylemezdi ama herkese söyler gibi de söylemezdi herkese.
Bir gün filini yedim diye kendine mi kızdı bana mı bilinmez alamadım önünü zaten gencim kaç maç yaptık bilmiyorum o hırsla üst üste. Öyle bir hırs neden başarı getirmez diye düşünmüşümdür ozamanlar.
Oysa sonraları çok iyi anladım; öyle bir hırs, öyle bir vicdanla bütünleştiği zaman, ortaya adam çıkardı da ötesi kolay çıkmazdı. Hele de göçmensen. Göçtüysen bir yerden bir yere gencecik yaşında. Yaşlıysa annen, yoksa kimsen.
Değil mi ki doğmuşsa ölecek insan
Ölmüşsen de kaçmak yok, diz taşları
İyi olan kazansın
Sen beyazları al Şeker Abim
Siyahlar bana kalsın…
Erken gittin Şeker Abim…
Şeker Abilerinizin kıymetini bilin.
Erdinç AYDIN
Yorumlar