Gezinti
GTranslate
Editöryadan Seçkiler
İçerik Kategorileri
Anket
Yeni Kayıtlı Okurlar
Popüler İçerikler - Arşiv
Günün En Çok Okunan İçeriği
En Çok Okunan (Popüler) İçerikler
| İçerik | Okunma Sayısı |
|---|---|
| "Keşmir Meselesi"nin Anatomisi | (426,993) |
| Yakın Çağ Sona mı Erdi? | (393,832) |
| Ermenistan Meselesi | (357,655) |
| Atatürk Döneminde Halkçılık Ne Anlama Geliyordu? | (314,031) |
| Son 50 Yıla Damga Vurmuş Bir İsim: Deniz Baykal | (294,131) |
| Politika Dergisi - Celal Şengör Mülakatı | (266,042) |
| Mustafa Kemal ATATÜRK, Müslüman Değildir! | (263,361) |
| "Ezilenlerin Pedagojisi"nde Eleştirel Bilinç | (259,008) |
| Ben “Mustafa”yı Değil, Atatürk’ü Sevdim | (256,309) |
| Gururumuzla Yanındayız.. | (251,648) |
Politika Dergisi Arşivi
- Mart 2013 (79)
- Şubat 2013 (46)
- Ocak 2013 (40)
- Aralık 2012 (35)
- Kasım 2012 (68)
- Ekim 2012 (52)
- Eylül 2012 (63)
- Ağustos 2012 (80)
- Temmuz 2012 (86)
- Haziran 2012 (80)
- Mayıs 2012 (84)
- Nisan 2012 (53)
Görümüz ve Görevlerimiz
Politika Dergisi'nin GÖRÜSÜ: Gençlerin ve genç düşüncelilerin kavga ile değil fikirlerle politik katılımını sağlamaktır. Politika Dergisi, Türkiye için demokrasiyi; sadece seçimlere özgülenmiş bir rejim olarak değil Türkiye Cumhuriyeti’nin temel esaslarına uyulmak şartıyla her kesimin katılımının sağlandığı ve niteliksel ilerleme içinde olan bir rejim olarak tanımlar. Ve bu yönde adımlar atar.
Politika Dergisi'nin GÖREVİ: (1) Gençlerin ve genç beyinlilerin* politik düşüncelerine yer vererek, depolitize olmalarını engellemek ve bu yolla ülkemiz politikasına bir ivme kazandırabilmek, (2) Cumhuriyetimizin, Türk devrimlerinin, insan haklarının, demokrasinin ve laikliğin özü korunmak kaydı ile fikir serbestîsi sunabilmek, (3) Geniş bir politik yelpazenin sunulması ile okuru çok yönlü düşünmeye sevk etmek (4) Tüm bunların kazanımları ile düşünsel politizasyonu sağlayarak, gelecek için gerçek bir demokrasi oluşturmaya katkıda bulunmaktır.
*"Genç beyinli" veya "genç düşünceli"den kastımız; ülküsü uğrunda özveride bulunabilecekler ve düşüncelerini gerçek yaşama geçirme umudunu taşıyanlarıdır.
8 Ocak tarihli gazetelerin bazılarında, pek çok kişiyi artık şaşırtmayan bir haber; şişesinde yazan ve kaynağı olan Afyonkarahisar ile özdeşleşmiş; ancak Cumhuriyet’in ilk yıllarından bu yana Türk Kızılayı derneğinin bir markası olarak bilinen maden sularının, bundan böyle Türk’süz olarak, Türk sözcüğü telaffuz edilmeden satılacağı idi.
Her türlü yönetimde bir ağırlık, bir ciddiyet olur. Eğer bu ağırlık, ciddiyet kalmamışsa ortada yönetim diye bir şey de kalmamış demektir. Aileden örnek verelim. Genelde anneler çocukları ile fazla yüz göz olurlar. Onların kaprislerine, küçük şımarıklıklarına ortak olurlar. Bu yüzden de bir süre sonra çocuklar anneyi dinlemez olurlar. Bu tür ailelerde baba çocuklar ile pek yüz göz olmaz. Dolayısı ile çocuklar babadan çekinir ve bir anlamda denge kurulmuş olur. Eğer baba da anne gibi olmuşsa o zaman ailede düzenden, programdan eser kalmaz. Kaos egemen olur.
Baştan belirtmekte yarar var: Sosyal demokrat olduğunu hiçbir zaman saklamayan, şehirli olmaktan öte bir Ankarasever ve muhafazakâr bir çevrede yetişmiş bir Ankaralı olarak bu satırları yazıyorum.
İki dönemdir Rum -Ermeni kökenli Marios Garoyan'ın başkanlığını yaptığı DIKO, 1 Aralık 2013 tarihinde yaptığı Genel Kurul'da parti başkanlığına Nikolas Papadopulos'u getirdi. Gerçekte Kyprianu ve Papadopulos aileleri arasında geçen bu son seçimi Papadopulos ailesi kazandı.
DIKO çözüme ve Kıbrıslı Türklerle ortak bir devlet kurulması fikrine, Kıbrıs (Rum) Cumhuriyetini Türklerle paylaşmamak için karşıdır. DIKO’lular için Kıbrıs Rum Milliyetçiliği, Yunan (Helen) Milliyetçiliğinden daha önde, birincil konumdadır ve çok daha önemlidir.
Jean Baudrillard "Kitle İletişim Araçlarında İçin İçin Kaynayan Anlam" isimli yazısına; ''Her geçen gün daha çok haber ve bilgiye karşın giderek daha az anlamın üretildiği bir evrende yaşıyoruz.'' diyerek başlar. Baudrillard'a göre iletişim araçları aracılığıyla istediğimiz kadar mesaj ve içeriği yeniden topluma pompaladığımızı varsaysak bile anlamın yok oluş sürecinin hızı, anlamın pompalanma sürecinin hızından daha yüksektir. Benim asıl ilgimi çeken ve bana bu noktada tekrar Baudrillard'ın "Simülakrlar ve Simülasyon" kitabını hatırlatan şey ; bugün bilgisayar ekranında bir nevi seyirlik hale gelen sosyal medya tweetlerinin ya da görsel bir imgeyle verilen metinlerin de birer imge değeri kazanması. Yani okuyucunun aynı zamanda izleyiciye dönüştüğü bir durum söz konusu. Toplumsal bir olay karşısında tepkisel mesajlar yazmak, devrimci sloganlar içeren postlar yazıp, twitler atmak, change.org 'ta bir bildiriyi imzalamak o an bize ''özgürleşiyoruz'' ya da '' biz de tepkimizi ortaya koyuyoruz'' duygusunu verse de hiçbiri gerçekte o an bilgisayar karşısında oturuyor olduğumuz gerçeğini değiştirmiyor. Örneğin birçok kişi bilgisayar karşısında (özellikle Gezi Olayları sırasında) herhangi bir olaya müdahil olmasa da oradaymış hissine kapıldı. Olayları an be an sosyal medyadan takip eden kişi herhangi bir olayın ortasında olmadığı halde, sosyal medyadaki mesajları sürekli RT ederek aslında eyleyen olmaktan çok, ''izleyen'' durumuna düştü ama yine de kendisini olaylara müdahil hissetti. Yine de bu hal, TV 'de penguen belgeseli izlemekten daha iyi birşeydi.