Mart 2009

   29 MART seçimleri gittikçe yaklaşıyor, gündem kızışıyor. Şehir şehir dolaşıyor RTE. Sıralıyor yalanlarını ve iftiralarını. Çamur atıyor. Bazen yine kendini kaybediyor; ülkü ocaklı toy bir genç gibi konuşuyor. Bazen de kendini dergahta zannediyor. Öyle ya da böyle, seçimler yaklaşıyor.

   Tabii ki eşzamanlı olarak kriz de büyüyor. “Hamdolsun” dedi, “teğet geçti”. Ne kadar yırtınsak da inanıldı. Eninde sonunda, acı da olsa deneyimlerle anladı halk. Kriz nedeniyle 650 bin kişi işinden olunca, daha bir kavranır oldu sanki. Meğer teğet geçmemiş; gelmiş, ortadan ikiye bölmüş.

   ŞÖYLE ETRAFIMIZA bakalım; gazeteleri okuyalım, haberleri izleyelim... Sonra, sağa sola küfredip rahat rahat uyumaya çalışalım. Ne kadar başarabilirsek artık… Doğru olan bir şeyler arıyorum ülkemizde; irade arıyorum, kişilik arıyorum, onur arıyorum, insana ait değerler arıyorum bizi yönetenlerde ve yönetmek için çaba sarf edenlerde ama kırıntısını bulamıyorum. Artık bunları bırakın yazmayı, düşünmek bile insanın kendini inkar etmesi için yeterince neden yaratıyor.

   YAZIMIN BAŞLIĞI size çok tanıdık gelebilir. Tarihle ilgisi olsun veya olmasın, herkes bu isme tanıdıktır. Adolf Hitler’in de üyesi olduğu, 1933’ten sonra Almanya’yı yönetecek ve dünyada görülmemiş bir vahşete imza atacak olan partinin adıdır. Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi, kısaca Almancada “Nasyonal Sosyalizm” (National sozialistische Deutsche Arbeiterpartei) kısaltması olan Nazi Partisi. Üyeleri de Naziler. Bu partinin ideolojisi, saf arî Alman ırkını üstün kılmak ve Yahudileri Almanya sınırlarından sürüp yok etmek. Bunu hemen hemen hepimiz biliyoruz. İşte ben de ülkemizde böyle bir parti kuracağım. Neden diye sormayın ve hayıflanmayın; çünkü, özellikle bugünlerde Davos’taki Battal Gazi edasıyla esip gürleyen Başbakan’dan sonra dinci basın da Nazilerden bile daha fazla Yahudi düşmanlığı yapıyor. Kesinkes, böyle bir parti kurarsam başa gelirim diye düşündüm.